POWSTANIE I WCZESNY ROZW - PowerPoint PPT Presentation

1 / 36
About This Presentation
Title:

POWSTANIE I WCZESNY ROZW

Description:

POWSTANIE I WCZESNY ROZW J TRADYCJI YDOWSKIEJ Opowiadania o pocz tku i przodkach s cz ci ludzkiego dziedzictwa, s cz sto powtarzane przez zawodowych ... – PowerPoint PPT presentation

Number of Views:43
Avg rating:3.0/5.0
Slides: 37
Provided by: MarekBa
Category:

less

Transcript and Presenter's Notes

Title: POWSTANIE I WCZESNY ROZW


1
POWSTANIE I WCZESNY ROZWÓJ TRADYCJI ZYDOWSKIEJ
  • Opowiadania o poczatku i przodkach sa czescia
    ludzkiego dziedzictwa, sa czesto powtarzane przez
    zawodowych opowiadaczy. W naszej historii
    spotykamy takie postaci jak Wernychora, Wincenty
    Kadlubek itd. Biblijne opowiadanie o poczatkach
    dziejów pokazuje zdolnosci literackie
    starozytnych Hebrajczyków. Zawarte w ksiedze
    Rodzaju 1-50 i dzieli sie na dwa cykle
  • (Pra)HISTORIA SWIATA (RDZ 1-11)?
  • OPOWIADANIA O PRZODKACH/Patriarchach (RDZ 12-50)?

Kaplica Sykstynska
2
HISTORIA SWIATA (RDZ 1-11)?
  • Te opowiadania nie sa ani historyczna, ani
    dziennikarska relacja, lecz religijna afirmacja
    poczatku stworzenia, sytuacji ludzi, ich
    polozenia oraz interakcji Boga z pojedynczym
    czlowiekiem i ludzmi. W ciaglym opowiadaniu tej
    historii Izrael odnajduje siebie w otaczajacym
    swiecie, w jego poczatku i w relacji do Boga. (
    - pózniej ten temat omówimy dokladnie)?

Alain Briothttp//www.cmsworldwide.com/ISCAS2002/
Sights.asp
The Big Bang
3
IZRAELSKIE OPOWIADANIA O PRZODKACH (RDZ 12-50)?
  • Opowiadania koncentruja sie na pamieci o
    szczególnych przodkach i moga byc podzielona na
    trzy kolekcje
  • Abraham i Sara (12 rozdz.)
  • Jakub i Ezaw (9 rozdz.) - (nb. historia Izaaka
    jest czescia pierwszej i drugiej kolekcji
    lacznik 2 rozdz)
  • Józef Egipski.

4
Rdz 12-25
  • Akcent tych opowiadan polozony jest na obietnicy
    danej Abrahamowi przez Boga oraz na próbie jego
    wiary.
  • Rdz 12, 1-3 opowiada o poslaniu Abrama Wyjdz ze
    swego krajuOdpowiedzia Abrahama jest jego
    wyjscie wraz z zona Sara z Ur potem Haranu do
    Ziemi Obiecanej. Juz u celu drogi nadchodzi glód
    w Kanaanie, dlatego wedruja dalej - do Egiptu.
    Tam Sara wzbudza pozadanie faraona. Abraham
    poslugujac sie oszustwem, ze strachu oddaje Sare,
    ale w wyniku interwencji Boga odzyskuje ja.
    Wracajac do Kanaanu, a po sprzeczce rozdziela sie
    ze swoim bratankiem, Lotem. Potem w jego obronie
    walczy z lokalnymi wladcami kananejskimi.
    Kolejnym strapieniem Abrahama jest bezplodnoscia
    Sary i zwiazany z tym brak potomstwa.
  • W tej sadze wspomniane sa dwiea ceremoniami
    zawarcia przymierza (Rdz 15 i 17), Bóg ponawia
    obietnice, a Abraham akceptuje swoja
    odpowiedzialnosc za wiernosc. Aktem centralnym
    jest narodzenia Izaaka (Rdz 21) i dramatyczna
    próba wiary (ofiarowanie Izaaka Rdz 22).

5
(No Transcript)
6
(No Transcript)
7
Rdz 26-36
  • Opowiadania o Jakubie i Ezawie, synach Izaaka i
    Rebeki.
  • Akcent polozony jest na rywalizacje miedzy
    blizniakami juz od lona matki.
  • Dalej opowiadania mówia o sprzedazy pierworództwa
    przez Ezawa i ucieczce Jakuba do Paddan-Aram, do
    wuja Labana, który potem wykorzysta wiele lat
    sluzby Jakuba.
  • Tam Jakub zeni sie dwukrotnie i rodzi mu sie
    potomstwo.
  • Powtórzenie blogoslawienstwa w Betel. W drodze
    powrotnej Jakub walczy z Bogiem (Aniolem Boga)
    pod Penuel i zmiania imie na Izrael niech
    króluje Bóg.
  • Jakub staje sie ojcem pokolen poprzez swoich 12
    synów.

8
Rdz 37-50
  • Historia Józefa, umilowanego syna Jakuba.
  • Sprzedany przez braci, zazdroszczacych mu milosci
    ojcowskiej, do Egiptu. Tam Józej dzieki opiece i
    interwencji Boga robi kariere.
  • Kiedy w Kanaanie nastaje glód, cala rodzina
    Jakuba udaje sie do Egiptu, gdzie dzieki pozycji
    Józefa uzyskuje potrzebna pomoc i rozrasta sie w
    duzy lud.
  • Opowiadanie to jest najbardziej literacko
    dopracowane i jednolite. Osoba Boga jest tu
    bardziej ukryta, i rzadziej wspominana niz w dwu
    poprzednich czesciach. Bóg nigdy nie objawia sie
    Józefowi, a jednak ten rozpoznaje go w sytuacji,
    kiedy moze przyjsc z pomoca swoim braciom.
  • Konkluzja - Bóg dziala na korzysc swojego ludu
    pomimo istnienia niewiernych i moralnie zlych
    osób.

9
(No Transcript)
10
Charakterystyka opowiadan o przodkach
  • Wyrastaja z tradycji ustnej. Opowiadania byly
    przekazywane ustnie w rodzinach, klanach i
    plemionach przez opowiadaczy. Nastepnie
    pojedyncze historie byly grupowane w cykle i
    zbiory odnoszace sie do jednej osoby lub tematu.
    Edytorzy zachowali je w Rdz 12-50. Pojawia sie tu
    problem wiarygodnosci zwiazanej bezposrednio z
    mentalnoscia semicka oraz ksztalcona przez ciagle
    powtarzanie pamiecia. Teksty te mialy swój rytm
    i wewnetrzna melodie ulatwiajaca bezbledne
    zapamietywanie.
  • Odbijaja w sobie inne, stare tradycje. Wiekszosc
    uczonych wskazuje na trzy zródla J Jahwista, E
    Elohista i P kaplanskie. Jahwista wniósl
    najwiekszy wklad (tyle ile E i P razem) w calosc
    Rdz 12-50.. Uczeni sklaniaja sie ku pogladowi, ze
    dzieje Abrahama dotyczyly pokolen poludniowych,
    Jakub i Józef pólnocnych. Oba zespoly zostaly
    zebrane i polaczone przez zródlo P lub innego
    niezaleznego edytora Ostateczna znana nam wersja
    powstala najprawdopodobniej na przelomie VI-V w.
    p.n.e..

11
  • Umiejscowienie Opowiadan o Patriarchach
  • Opis zycia ludzi w okresie MB (XIX-XV w. p.n.e.)
    troche literackiej fikcji.
  • Podróze, zwyczaje malzenskie, prawa dziedziczenia
    dobrze znane por. archiwa z Mari (XVIII w.
    p.n.e.), Nuzi (XIV w. p.n.e. - Charan)
    odsprzedanie prawa pierworództwa, potomstwo z
    niewolnicy, itp.
  • Migracja Zachodnich Semitów (Amorytów) ok. 2100
    r. p.n.e. w Mezopotamii.
  • kariera Józefa w Egicie mozliwa tylko w czasach
    dynastii Hyksosów
  • Skoro Izrael byl 400 lat w Egipcie (Wj 12,40) to
    byc moze historia Abrahama zaczyna sie w XX w.
    p.n.e. (???)?
  • Patriarchowie zyli zawsze blisko wielkich miast,
    byli przywódcami bogatych klanów (pól
    nomadycznych) ich wedrówki biegly wzdluz
    ówczesnych dróg handlowych
  • Abraham Hebron (najbardziej nomadyczny tryb
    zycia))
  • Jzaak Beer-Sheba
  • Jakób Sychem i Bethel (najbardziej osiadly tryb
    zycia)?
  • Józef (synowie Manasses i Efraim) - Egipt

12
Beni Hassan, Przybycie plemienia nomadów
semickich do Egiptu (ok. 1895 B.C.)? grobowiec
z okr. 12 dynastyi urzednik Khnumhotep faraona
Senusret II
13
  • Hyksosi (egip. hekau chasut - wladcy obcych
    krajów) - termin okreslajacy niejednorodna
    etnicznie grupe ludów zachodnioazjatyckich
    przybylych do delty Nilu ok. 16501540 p.n.e. w
    tak zwanym Drugim Okresie Przejsciowym.
  • Stolica Wielkich Hyksosów (XV dynastia wedlug
    numeracji Manetona) bylo Awaris (egip. - Hut-uret
    - Wielki zamek - obecnie San al-Hadzar
    al-Kiblija). Poza nimi wyróznia sie jeszcze
    dynastie Malych Hyksosów (XVI dynastia), którzy
    prawdopodobnie byli wasalami dynastii Wielkich
    Hyksosów. Osiedlili sie w Farasz, Tell el-Sahaba,
    Bubastis, Inszas i Tell el-Jahudija.
  • Stosowali odmienna niz inni najezdzcy polityke na
    opanowanych terenach. Nie zakladali wlasnej
    administracji, nie stosowali represji w stosunku
    do ludnosci lecz adaptowali istniejacy porzadek
    rzeczy, wtapiajac sie w wielowiekowa tradycje i
    doswiadczenie. Przyjeli pismo hieroglificzne
    (dokonali transkrypcji swych imion), tytuly
    królewskie i urzednicze.
  • W dziedzinie kultury i religii postepowali
    podobnie jak w polityce, przyjmujac Seta jako
    glównego boga z centrum jego kultu w Awaris.
    Wniesli takze wielki wklad w dziedzinie techniki,
    glównie w wojskowosci, wprowadzajac zaprzegi
    konne - rydwany, co zrewolucjonizowalo sposób
    prowadzenia dzialan wojennych, nasladowany
    pózniej przez wladców Nowego Panstwa. Po raz
    pierwszy rydwany bojowe wprowadzil do swej armii
    Kamose. Wprowadzili do uzbrojenia równiez
    zaawansowany sposób obróbki brazu, co pózniej
    pozwolilo uzyskac Egiptowi znaczna przewage
    militarna wzgledem wrogów.
  • W wyniku dzialan zbrojnych podjetych przez Kamose
    (XVII dynastia tebanska) oraz jego brata i
    nastepcy, Ahmose - Hyksosi zostali wyparci z
    Egiptu. Wyzwolenie i zjednoczenie Egiptu za
    czasów Ahmose dalo poczatek powstaniu Nowego
    Panstwa - najswietniejszej epoki w dziejach
    Egiptu Faraonów.( por. http//pl.wikipedia.org/wik
    i/Hyksosi)?

14
Set, S?? (greckie), Sutekh, Setech (egipskie) w
mitologii egipskiej pan burz, pustyn, Górnego
Egiptu, ciemnosci i chaosu, takze bóstwo o
charakterze demonicznym. Przedstawiany jako
czlowiek z glowa nieustalonego do dzis
zwierzecia. Zawiera cechy glowy szakala, antylopy
oryks oraz okapi. Wczesniej wystepowal byc moze
jako bóg wojny i moglo byc to bóstwo starsze niz
religia egipska. W religii egipskiej jeden z
glównych bogów. Poczatkowo czczony jako bóg
calego panstwa w Górnym Egipcie przez Hyksosów.
Przeciwnik Horusa, zabójca swego brata, Ozyrysa.
Poczawszy od XXII dynastii, staje sie wcieleniem
zla. Ostatecznie przedstawiany byl jako glówny
zly i utozsamiany z wezem Apepem. Wczesniej
jednak przedstawiano go, jak stoi na barce Re i
przebija wlócznia zlego Apepa. Znany w calym
Egipcie w okresie dynastycznym. W czasach XIX i
XX dynastii (ok. 1320-ok. 1085 p.n.e.) czczony
równiez w Tanis jako opiekun królestwa. W okresie
Nowego Panstwa jego kult byl zwalczany. Syn
bogini Nut i boga Geba (lub Re), brat Ozyrysa,
Izydy i Neftydy, takze jej maz. Niektórzy
przypisuja mu ojcostwo Anubisa. Wspólczesnie
czczony w tzw. Swiatyni Setha, niewielkiej
sekcie, powstalej na skutek rozlamu w Kosciele
szatana bohater kultury popularnej.
15
Ahmose I pokonuje Hyksosów
Tao II, (XVI dynastia) bearing axe-blade
wounds. The common theory is that he died in a
battle against the Hyksos
Skarabeusz z imieniem Hyksos Król Apophis,
16
  • Opisuja indywidua i grupy. Postaci przodków maja
    znaczenie liderów grupy, ale tez moga
    przedstawiac zycie klanu jako calosci pod
    symboliczna postacia lidera. Takie symboliczne
    osoby okresla sie mianem eponim. Od imienia
    pierwszego archonta urzednika atenskiego w
    starozytnosci, którym nazywano dany rok. Cykl o
    Abrahamie ma bardziej jednostkowy charakter niz
    cykl o Jakubie, gdzie spotykamy otwarte wskazanie
    na eponimiczny charakter postaci (Rdz 25,30
    35,22-26). Trudno okreslic, czy nazwa plemienia
    pochodzi do jego protoplasty, czy odwrotnie. Ten
    symultaniczny opis i polaczenie w jedno
    opowiadanie czterech postaci Abrahama, Izaaka,
    Jakuba i Józefa moze swiadczyc o polaczeniu
    bardzo róznych tradycji rozproszonych plemion
    przez póznego redaktora. Dzisiejszy tekst zadaje
    sie wskazywac na dalej idace zjednoczenie niz
    mialo to miejsce w rzeczywistosci.
  • Opowiadaja o Bogu dzialajacym w historii (ludzi
    zdolnych do udzielenia odpowiedzi). Opowiadania
    te pokazuja jak Hebrajczycy rozumieli swoja
    relacje z Bogiem oraz uczyc ich nawiazywania
    takiej wlasnie relacji. Poczatek historii
    Abrahama i Sary sprowadza sie do propozycji Boga,
    na która ci odpowiadaja posluszenstwem wiary,
    taka historia ciaglych wezwan Boga i odpowiedzi
    Hebrajczyków przewija sie na kartach calej Biblii.

17
  • Dotycza przeszlosci Hebrajczyków z perspektywy
    Przymierza. Odnosza opowiadanie o przodkach do
    uwolnienia z niewoli (egipskiej/babilonskiej?).
    Historia patriarchów wydaje sie byc
    przygotowaniem na ostateczne przymierze z Bogiem
    w doswiadczeniu Wyjscia (Exodusu). Nie jest to
    historia opowiadana z neutralnego punktu
    widzenia, przeciwnie jest to spojrzenia na
    przeszlosc z punktu widzenia wiary redaktorów
    piszacych okolo 700 500 lat pózniej. Nadto,
    redakcja nie opiera sie na zadnych zródlach
    pozabiblijnych, dlatego tez wiele szczególów nie
    znajduje w nich potwierdzenia.
  • Sluza do samookreslenia sie Hebrajczyków wzgledem
    innych narodów Bliskiego Wschodu. Zapis opowiadan
    nastepuje juz w czasie monarchii i pozwala
    Hebrajczykom, zjednoczonym w panstwie, czy
    panstwach usytuowac sie posród innych. Sa
    przygotowanie do historii deuteronomicznej (od
    Jozuego do 2 Krl), historii królestwa w obszarze
    starozytnego, Zyznego Pólksiezyca.

18
Swiat przodków
  • Historia przodków rozpoczyna sie od przesiedlenia
    sie Teraha, ojca Abrahama z Ur chaldejskiego
    (Zyzny Pólksiezyc) do Haranu w pólnocno-zachodniej
    Mezopotamii. Ur bylo jednym z panstw-miast
    sumeryjskich na terenie górnego Zyznego
    Pólksiezyca.

Zob http//starozytnyswiat.webpark.pl/index.html
19
Sumerowie
  • Sumerowie to pierwsza, zbadana cywilizacja na tym
    obszarze. Przybyli nad Eufrat i Tygrys okolo 3200
    lat przed Chr. i opanowali lokalna populacje. W
    Ur narodzil sie Abraham (Rdz 11,27n). Sumerowie
    toczyli wiele walk z innymi ludami naplywajacymi
    falowo na ten teren.

Ziggurat
http//www.linux.net.pl/wkotwica/potop.html
Marian Bielicki Zapomniany swiat Sumerów.
Warszawa 1966, Krystyna Lyczkowska, Krystyna
Szarzynska Mitologia Mezopotamii. Warszawa
1981 Krystyna Szarzynska Mity sumeryjskie.
Warszawa 2000,
20
Akadyjczycy
  • W latach 2360 2180 miasta sumeryjskie dostaly
    sie pod panowanie Akadyjczyków, ludu semickiego
    pochodzacego z pólnocnego wschodu. Ci przejeli
    wiele elementów kultury Sumerów religie, pismo
    klinowe i utworzyli wielkie imperium. Potem
    zostali podporzadkowania przez panstwo-miasto
    Ebla w pólnocnej Syrii i ostatecznie zwyciezeni
    przez barbarzynskie ludy pochodzace z górnego
    biegu Tygrysu.
  • Zalozyciel panstwa akadyjskiego i dynastii Sargon
    Wielki (akadyjski), uwazany powszechnie za twórce
    pierwszego imperium w dziejach swiata, w
    stosunkowo krótkim czasie podporzadkowal sobie
    poludniowa i srodkowa Mezopotamie (Sumer i Akad),
    a nastepnie swoje panowanie rozciagnal znacznie
    dalej. Calkowity zasieg terytorialny imperium
    akadyjskiego jest trudny do ustalenia na pewno
    w jego ramach znajdowala sie wiekszosc
    Mezopotamii. Nie jest natomiast jasne czy takie
    obszary jak wschodnie wybrzeze Morza
    Sródziemnego, Anatolia a nawet Cypr, zostaly
    wlaczone do Akadu przez Sargona.

21
Za http//pl.wikipedia.org/wiki/Imperium_akadyjski
e
22
Šarru-kin, tlum. "prawowity król"
2334-2279 p.n.e.
Niezliczona gromada duchów miala dwóch przywódców
o imionach Anu i Enki. Anu byl wladca Nieba,
wrogiem ludzi i ojcem wszystkich zlych mocy. To
on rozkazywal im wywolywac wszystkie
nieszczescia, które padaly na ludzi. Jego dzielem
byly susze, huragany i epidemie. Anu mial tez
inne imie Enlil - wladca porywistego wiatru. Dosc
szybko Anu i Enlili stali sie dwoma odrebnymi
postaciami. Natomiast Enki (Pan terytorium)
wladca Ziemi, poczatkowo byl personifikacja
podziemia, glebin (Apsu), pierwotnego Chaosu.
Stal sie z czasem wladca wód podziemnych i morza,
i ojcem ogromnej ilosci istot zamieszkujacych
wszystkie wody. Enki byl przedstawiany jako
koziorozec z rybim ogonem.
23
Ebla
  • Silne panstwo semickie i wazny osrodek handlowy.
    Najwiekszy jej rozkwit, wynikajacy z
    kontrolowania waznych szlaków handlowych,
    przypadl na lata 2400-2250 p.n.e. W tym okresie
    Ebla kontrolowala doline Eufratu (od Karkemisz do
    Emaru) oraz królestwa Harran i Irrite. W okresie
    tym w obrebie murów miasta moglo mieszkac okolo
    30 tys. mieszkanców. Okolo 2250 p.n.e. Ebla
    zostala zdobyta i spalona przez Naramsina, króla
    Akadu, który polozyl w ten sposób kres pierwszemu
    semickiemu panstwu syryjskiemu.

http//pl.wikipedia.org/wiki/Ebla http//en.wikipe
dia.org/wiki/Ebla
24
http//en.wikipedia.org/wiki/Ebla
25
Okres neosumeryjski
  • Po zniszczeniu panstwa akadyjskiego odrodzila sie
    kultura sumeryjska pod panowaniem króla Ur-nammu
    (Ur-Namma, tlum. "sluga bogini Nammu Ur-Engur,
    Ur-Gur, ok. 2112-2095 p.n.e. ) z trzeciej
    dynastii z Ur, w latach 2050 1950 przed Chr.
    Odbudowanie imperium sumeryjskiego przynioslo
    nowe konstrukcje piramid zigurat w Ur i
    ogloszenie pierwszego kodeksu prawa. Dynastia ta
    zostala rozproszona przez inwazje ludów semickich
    na Zyzny Pólksiezyc z pustyni arabskiej.
  • Jednak prawdziwym twórca potegi III dynastii z Ur
    byl Szulgi (2095-2048 r. p.n.e.). Podbil on cala
    Mezopotamie oraz Elam. Dotarl nawet do Zatoki
    Perskiej. Doprowadzil do perfekcji system
    zarzadzania prowincjami i ziemia. Rdzeniem
    panstwa byl Sumer-Akad, a na terenach prowincji
    rzadzili namiestnicy (ensi) w imieniu króla.
    Armia dowodzili dostojnicy wojskowi (szagina).

Ur-Nammu (seated) bestows governorship on
?aš?amer, patesi (high priest) of Iškun-Sin
(cylinder seal impression, ca. 2100 BC).
26
  • The prologue, typical of Mesopotamian law codes,
    invokes the deities for Ur-Nammu's kingship and
    decrees "equity in the land".
  • "After An and Enlil had turned over the Kingship
    of Ur to Nanna, at that time did Ur-Nammu, son
    born of Ninsun, for his beloved mother who bore
    him, in accordance with his principles of equity
    and truth... Then did Ur-Nammu the mighty
    warrior, king of Ur, king of Sumer and Akkad, by
    the might of Nanna, lord of the city, and in
    accordance with the true word of Utu, establish
    equity in the land he banished malediction,
    violence and strife, and set the monthly Temple
    expenses at 90 gur of barley, 30 sheep, and 30
    sila of butter. He fashioned the bronze
    sila-measure, standardized the one-mina weight,
    and standardized the stone weight of a shekel of
    silver in relation to one mina... The orphan was
    not delivered up to the rich man the widow was
    not delivered up to the mighty man the man of
    one shekel was not delivered up to the man of one
    mina."
  • One mina was made equal to 60 shekels. Among the
    surviving laws are the following
  • ??1. If a man commits a murder, that man must be
    killed.
  • ??2. If a man commits a robbery, he will be
    killed.
  • ??3. If a man commits a kidnapping, he is to be
    imprisoned and pay 15 shekels of silver.
  • ??4. If a slave marries a slave, and that slave
    is set free, he does not leave the household.
  • ??5. If a slave marries a native (i.e. free)
    person, he/she is to hand the firstborn son over
    to his owner.
  • ??6. If a man violates the right of another and
    deflowers the virgin wife of a young man, they
    shall kill that male.
  • ??7. If the wife of a man followed after another
    man and he slept with her, they shall slay that
    woman, but that male shall be set free. (4 in
    some translations)
  • ??8. If a man proceeded by force, and deflowered
    the virgin slavewoman of another man, that man
    must pay five shekels of silver. (5)
  • ??9. If a man divorces his first-time wife, he
    shall pay her one mina of silver. (6)
  • ??10. If it is a (former) widow whom he divorces,
    he shall pay her half a mina of silver. (7)
  • ??11. If the man had slept with the widow without
    there having been any marriage contract, he need
    not pay any silver. (8)

27
  • 13. If a man is accused of sorcery he must
    undergo ordeal by water if he is proven
    innocent, his accuser must pay 3 shekels. (10)
  • ??14. If a man accused the wife of a man of
    adultery, and the river ordeal proved her
    innocent, then the man who had accused her must
    pay one-third of a mina of silver. (11)
  • ??15. If a prospective son-in-law enters the
    house of his prospective father-in-law, but his
    father-in-law later gives his daughter to another
    man, the father-in-law shall return to the
    rejected son-in-law twofold the amount of bridal
    presents he had brought. (12)
  • ??17. If a slave escapes from the city limits,
    and someone returns him, the owner shall pay two
    shekels to the one who returned him. (14)
  • ??18. If a man knocks out the eye of another man,
    he shall weigh out ½ a mina of silver. (15)
  • ??19. If a man has cut off another mans foot, he
    is to pay ten shekels. (16)
  • ??20. If a man, in the course of a scuffle,
    smashed the limb of another man with a club, he
    shall pay one mina of silver. (17)
  • ??21. If someone severed the nose of another man
    with a copper knife, he must pay two-thirds of a
    mina of silver. (18)
  • ??22. If a man knocks out a tooth of another man,
    he shall pay two shekels of silver. (19) ??24.
    ... If he does not have a slave, he is to pay
    10 shekels of silver. If he does not have silver,
    he is to give another thing that belongs to him.
    (21)
  • ??25. If a mans slave-woman, comparing herself
    to her mistress, speaks insolently to her, her
    mouth shall be scoured with 1 quart of salt. (22)
  • ??28. If a man appeared as a witness, and was
    shown to be a perjurer, he must pay fifteen
    shekels of silver. (25)
  • ??29. If a man appears as a witness, but
    withdraws his oath, he must make payment, to the
    extent of the value in litigation of the case.
    (26)
  • ??30. If a man stealthily cultivates the field of
    another man and he raises a complaint, this is
    however to be rejected, and this man will lose
    his expenses. (27)
  • ??31. If a man flooded the field of a man with
    water, he shall measure out three kur of barley
    per iku of field. (28)
  • ??32. If a man had let an arable field to
    a(nother) man for cultivation, but he did not
    cultivate it, turning it into wasteland, he shall
    measure out three kur of barley per iku of field.
    (29)?

28
Amoryci
  • Okolo XVIII w. przed Chr. cala Mezopotamia rzadza
    ci z Amuru (co w jezyku akadyjskim oznacza tych
    z zachodu) lub Amoryci, którzy przejeli jezyk
    akadyjski. Utworzyli oni panstwa-miasta Mari,
    Babilon i in. oraz pierwsza dynastie babilonska
    Hammurabiego (1729-1686 przed Chr.), która
    podbila stopniowo wszystkie inne miasta
    amoryckie. Hammurabi rozwinal kulture babilonska
    oraz stworzyl kodeks prawny, który stal sie
    wzorcem w tym rejonie.

Kodeks Hammurabiego, zredagowany w XVIII w.
p.n.e, to czwarty z najstarszych kodeksów swiata
a zarazem najstarszy ze znanych prawie w calosci.
Zostal spisany za panowania króla Hammurabiego,
szóstego przedstawiciela I dynastii babilonskiej.
Stela z Kodeksem Hammurabiego (Luwr, Paryz)?
29
  • Przyklady Prawa Hammurabiego
  • ?? 1 Jesli ktos kogos oskarzyl i rzucil nan
    podejrzenie o zabójstwo, zas tego mu nie
    udowodnil, ten, kto go oskarzyl, poniesie kare
    smierci.
  • ?? 22 Jesli obywatel rabunku dokonal i zostal
    zlapany, czlowiek ten zostanie zabity.
  • ?? 102 Jesli kupiec dal agentowi handlowemu
    pieniadze jako pozyczke bezprocentowa, a on tam,
    gdzie poszedl, poniósl strate, zwróci kupcowi
    kapital.
  • ?? 103 Jesli podczas jego podrózy nieprzyjaciel
    zabierze mu wszystko, co niósl, przed bogiem
    przysiegnie i bedzie uwolniony.
  • ?? 195 Jesli syn ojca swego uderzyl, reke utna
    mu.
  • ?? 196 Jesli obywatel oko obywatelowi wybil, oko
    wybija mu.
  • ?? 197 Jezeli kosc obywatel zlamal, kosc mu
    zlamia
  • ?? 282 Jesli niewolnik powie swemu panu Nie
    jestes moim panem, zas pan dowiedzie mu, ze jest
    jego niewolnikiem, jego pan utnie mu ucho.

30
Huryci
  • Kilkadziesiat lat po Hammurabim wzrastajaca
    liczba ludnosci Huryckiej (plemiona
    indoeuropejskie spomiedzy Morza Czarnego i
    Kaspijskiego, penetrujac Zyzny Pólksiezyc
    zdobywaja przewage i zakladaja silne królestwo
    Mitanni (1500-1378 przed Chr.) w górnej
    Mezopotamii,majace duze wplywy w Syrii i
    Palestynie. Miastem Hurytów bylo Nuzi nad górnym
    Tygrysem, gdzie znaleziono wiele tabliczek
    opisujacych zycie codzienne i prawo rodzinne
    Hurytów podobne do zycia i prawa przodków
    Hebrajczyków.

31
Hetyci
  • Innym waznym i silnym ludem indoeuropejskim byli
    Hetyci, którzy w polowie II tysiaclecia osiedlili
    sie w Azji Mniejszej (dzisiejsza Turcja). W XIV
    w. przed Chr. podporzadkowali sobie Mitanni i
    inne ludy górnej Mezopotamii tworzac imperium na
    okolo 200 lat. Panstwo Hetytów upada pod naporem
    Ludów Morza pochodzacych z wysp greckich. Czesc
    Hetytów emigruje do Syrii i pólnocnej Palestyny,
    asymilujac sie z ludnoscia semicka, stad wzmianki
    o nich w Biblii. W Biblii nazywani sa Chitynami
    Rdz 23,3 2 Krl 7,6 Ez 16,3.

Ruiny stolicy Hetytów Hattusa
Wojownicy hetyccy
32
Ludy morza
  • Plemiona pochodzily prawdopodobnie z Azji
    Mniejszej, Krety i wysp Morza Sródziemnego, skad
    rozpoczely ekspansje na wybrzeza - Anatolii,
    Syrii, Palestyny, Egiptu i Cypru. Egipskie
    inskrypcje wsród Ludów Morza wymieniaja Pulesati
    (byli to z cala pewnoscia Filistyni, jest to
    jedyna pewna identyfikacja), Lukka (byc moze
    Likijczycy), Akaiwasha (lub Ekewesh) i Danuna
    (czesto identyfikowani z Achajami i Danaami,
    czyli nazwami, ktorymi Homer okresla Greków),
    Shardana (byc moze Sardowie zamieszkujacy pózniej
    na Sardynii), Tursza lub Tersh (raczej
    Etruskowie), Shekelesh (byc moze Sykulowie
    zamieszkujacy pózniej na Sycylii), Tjekker (byc
    moze cypryjscy Teukrowie). Po polaczeniu z
    plemionami libijskimi zdolni byli wystawic armie
    liczaca 16 000 wojowników. Pierwszy najazd Ludów
    Morza na Egipt odparl w bitwie pod Memfis okolo
    1220 p.n.e. faraon Merenptah.
  • Szereg walk z Ludami Morza toczyl faraon Ramzes
    III, który w 1190 r. p.n.e. stoczyl z nimi
    zwycieska bitwe nad peluzyjska odnoga Nilu. Sceny
    z tych walk sa przedstawione na scianach swiatyni
    w Medinet Habu. Okolo 1200 r. p.n.e. Ludy Morza
    zaatakowaly i zajely Hattuse - stolice panstwa
    hetyckiego, przyczyniajac sie do upadku Hetytów.
    Po klesce w Egipcie Ludy Morza, wsród których
    byli takze biblijni Filistyni, zaatakowaly
    Kanaan, wchodzac w dlugotrwaly konflikt z
    Izraelitami.
  • Za http//pl.wikipedia.org/wiki/Ludy_morza

33
Ramzes II zob. www.egipt.amra.pl/amrakadesz.php,
34
Aramejczycy
  • Upadek Hetytów zbiegl sie w czasie ze stopniowym
    przenoszeniem sie i osiedlaniem (przedtem
    prowadzili nomadyczny tryb zycia) w górnej
    Mezopotamii Aramejczyków. W tym samym czasie
    zaczeli oni zasiedlac takze Syrie i Palestyne.
    Niektórzy z naukowców w nich wlasnie widza
    krewnych Abrahama osiedlonych w Haranie Rdz
    11,31 12,5 27,43. Pwt 27,18. wiele miejsc
    biblijnych zdaje sie potwierdzac te teze. Inni
    biblisci uwazaja, ze Aramejczycy nie osiedlili
    sie w Haranie przed XII w. przed Chr. Wzmianke w
    ksiedze Rodzaju tlumaczac anachronizmem, z
    którego nie zdawal sobie sprawy autor z X w.
    przed Chr. (Jahwista)?

Funeral stele of Si Gabbor, priest of the Moon
God. Basalt, early 7th century BC, found in
Neirab (Syria), bears an Aramaic inscription
35
Habiru
  • Inna, wazna grupa ludnosciowa na terenie
    Bliskiego Wschodu byli Habiru, (takze Habiri,
    Khabiri, Hapiru, Apiru, Eperu) Nazwa oznacza
    obcy, wedrujacy. o których wiemy z listów z
    Amarna. Nazwa nie ma znaczenia etnicznego, lecz
    spoleczne i odnosi sie do ludzi wedrujacych, nie
    majacych swoich korzeni i postrzeganych jako obcy
    przez ludnosc osiadla. Do grupy tej nalezeli
    glównie Huryci i Semici, zas w starozytnych
    inskrypcjach wystepuja jako wlóczedzy i rabusie,
    zaciezni wojownicy, sludzy i niewolnicy oraz
    kupcy i handlarze. Z racji zblizonego brzmienia
    oraz wspólnego zródloslowu nazwy, podobnego stylu
    zycia, a takze relacjach o podboju Kanaanu w
    listach amarnenskich wielu uczonych uwaza, ze do
    grupy tej zaliczano takze Hebrajczyków. Ich
    relacja do Hebrajczyków jest niejasna, jest
    jednak prawdopodobne, ze byli ich przodkami.
    por. http//pl.wikipedia.org/wiki/Habiru

Peoples_of_the_battle_of_kadesh
36
  • Ruchy populacji i ich mieszanie sie stwarzaja
    duze problemy naukowe, niekompletne dane
    archeologiczne sklaniaja naukowców do popierania
    róznych teorii, uniemozliwiajac jednoznaczne
    datowanie czasów patriarchów. W latach 50 XX
    stulecia, naukowcy widzieli narodziny
    Hebrajczyków posród Amorytów w okresie srodkowego
    Brazu (2200-1550 przed Chr.) z preferencja dla
    okresu drugiego (1900-1550 przed Chr.). Dzisiaj,
    postep archeologii, krytyki historycznej, rozwój
    zródel i literatury podwazyl poprzednia opinie i
    spowodowal powstanie kilku zwalczajacych sie tez,
    proponuje sie wszystkie wlasciwie okresy
    poczynajac od Srodkowego Brazu (2200-1900 przed
    Chr.), az do Epoki Zelaza (1200-950 przed Chr.)?
  • Jednak w swietle krytyki kanonicznej nalezy
    pamietac, ze Biblia stanowi przede wszystkim
    wyznanie wiary Izraela w to, ze Bóg dziala w jego
    historii oraz w historii pojedynczego wierzacego
    Izraelity.
Write a Comment
User Comments (0)
About PowerShow.com