Title: Slayt 1
1KÜÇÜK ITFAIYECI
lütfen sesi açip Tiklayiniz.
2Anne, alti yasindaki lösemiyle savasan ogluna
bakarken dalip gitmisti.
3Kalbi, aci içinde olmasina ragmen, kararlilik
duygusunun da etkisini hissediyordu. Her ebeveyn
gibi o da oglunun büyümesini ve umutlarini
gerçeklestirmesini istemisti.
4Ama bu, artik mümkün degildi. Löseminin buna
firsat tanimasi olasi degildi.
Oysa o oglunun hayallerini gerçeklestirmesini
istiyordu.
5"Bora! Büyüyünce ne olmak istedigini hiç düsündün
mü? Hayatinda neler olmasini diledigin ve
hayal ettigin oldu mu?" diye sordu.
6"Annecigim, ben büyüyünce hep ITFAIYECI olmak
istedim".
Anne, gülümsedi ve.. "Dilegini
gerçeklestirebilecek miyiz bir bakalim" dedi.
7Daha sonra, Ankara'daki itfaiye müdürlügüne gitti
ve orada yüregi en az Ankara kadar büyük
itfaiyeciler ile tanisti.
8Ona oglunun son isteginden söz etti ve oglunun
itfaiye arabasina binip sehirde küçük bir tur
atmasinin mümkün olup olmadigini sordu.
9 "Bundan daha iyisini de yapabiliriz. Eger
oglunuzu Çarsamba sabahi saat yedide hazir
ederseniz, onu o gün seref konugu
yapar, itfaiyeci kimligine büründürürüz.
10Bizimle itfaiye müdürlügüne gelir, bizimle yemek
yer, yangin söndürmeye gelir. gt Hatta bize
ölçülerini verirsen, ona üzerinde Ankara
itfaiyecilerinin kirmizi renk üzerine islenmis
ambleminin oldugu gerçek bir itfaiyeci kostümü
diktirir, lastik botlari ismarlariz. Hepsi
Ankarada üretiliyor."
11Üç gün sonra, itfaiyeci Borayi aldi, ona
elbisesini giydirdi, ve hasta yatagindan itfaiye
arabasina kadar eslik etti.
12Bora, itfaiye arabasina kuruldu ve müdürlüge
dogru yol almaya basladi. Kendini çok mutlu
hissediyordu.
13 O gün Ankara'da tam üç yangin ihbari olmustu.
gt Degisik itfaiye arabalarina, hatta itfaiye
Müdürlügünün özel arabasina da binmisti.
gtYerel televizyonlar da onu izleyip,
çekmislerdi.
14gtHayallerinin gerçek olmasi, gösterilen sevgi ve
ilgi, Borayi o kadar etkilemisti ki,
doktorlarin söylediginden tam alti ay daha
fazla yasamisti.
15Bir gece bütün yasam belirtileri dramatik bir
sekilde yok olmaya baslayinca, hiç kimsenin
yalniz ölmemesi gerektigine inanan bashemsire,
aile bireylerini hastaneye çagirdi.
16gtDaha sonra Boranin itfaiyede geçirdigi günü
hatirladi ve itfaiye müdürlügüne telefon açip
Boranin bu dünyaya veda ederken yaninda, özel
kiyafetleri içinde bir itfaiyecinin
bulundurulmasinin mümkün olup olamayacagini
sordu.
17gtItfaiye Müdürü "Bundan daha iyisini de
yapabiliriz. Bes dakika içinde oradayiz.
18Bana bir iyilik yapar misiniz? gtSirenlerin
çaldigini duydugunuzda, yangin olmadigi anonsunu
yaptirabilir misiniz?
19Sadece itfaiyecilerin önemli bir
meslektaslarini ziyarete geldiklerini
söyleyiniz.
Ve lütfen onun odasinin penceresini açiniz" diye
yanitladi.
20Yaklasik bes dakika sonra hastaneye çengel ve
merdiven tasiyan kamyonet ulasti. gt Merdiveni
açti ve Boranin 5.kattaki odasina dogru
yaklasti.
21Tam on dört itfaiyeci Boranin odasina
tirmandilar. Annesinin izniyle onu kucakladilar
ve ona onu ne kadar sevdiklerini söylediler.
22Ölümle pençelesen Bora itfaiye müdürüne bakti
ve "Efendim ben simdi gerçekten itfaiyeci
miyim?" diye sordu.
23"Bundan süphen mi var Bora?" diye yanitladi
müdür.
24Bu kelimelerden sonra Bora gülümsedi ve
gözlerini sonsuza dek kapatti.
25Belki unuttunuz, belki hatirlamiyorsunuz, belki
de çok duygusuz, çok kati oldunuz
Ama bilin ki
26HAYAT SEVGI VE UMUT SAÇMAKTIR.
27EGER BUNU OKUYUNCA GÖZLERINIZ DOLMUYORSA SIZIN
IÇIN YAPILACAK BIR SEY KALMAMIS DEMEKTIR...
28YOK EGER DOLUYORSA O ZAMAN SEVDIKLERINIZIN
KIYMETINI BILIN VE GERÇEK SEVGINIZI ORTAYA
KOYUN.
m_battal54_at_hotmail.com