PROJEKT WYPLACALNOSC II

1
PROJEKT WYPLACALNOSC II
URZAD KOMISJI NADZORU UBEZPIECZEN I FUNDUSZY
EMERYTALNYCH

• Iwona Wozniak
• DEPARTAMENT SYSTEMÓW INFORMACYJNYCH I STANDARDÓW
  NADZORU
• Warszawa, 27 kwietnia 2006

2
Plan prezentacji

• Projekt Wyplacalnosc II glówne cele i zalozenia
• Strony zaangazowane w projekt Wyplacalnosc II
• Glówne elementy nowego systemu wyplacalnosci
  (filar I)
• Glówne elementy nowego systemu wyplacalnosci
  (filar II i III)
• Ilosciowe badania wplywu (QIS)

3
Projekt Wyplacalnosc II glówne cele i zalozenia

• Poprawa konkurencyjnosci europejskich
  ubezpieczycieli i stworzenie gospodarczo
  efektywnego rynku ubezpieczeniowego.
• Popieranie jednolitego europejskiego rynku uslug
  finansowych.
• Wyposazenie nadzorów w odpowiednie narzedzia do
  kompleksowej oceny sytuacji zakladów ubezpieczen
  pod wzgledem wyplacalnosci ( the overall
  solvency ).
• Zachecanie i motywowanie zakladów ubezpieczen do
  szacowania i odpowiedniego zarzadzania czynnikami
  ryzyka. Wlasciwa kontrola ryzyka.
• Rozróznienie miedzy kapitalem docelowym a
  kapitalem minimalnym
• Wycena aktywów i pasywów zgodna podejsciem
  rynkowym.
• Kompatybilnosc z podejsciem i regulami przyjetymi
  w systemie bankowym.
• Efektywny nadzór nad grupami ubezpieczeniowymi i
  konglomeratami finansowymi.
• Struktura III filarów (podobnie, jak w NUK (Basel
  II) w bankowosci)
• Harmonizacja metod i standardów nadzorczych w
  calej Unii Europejskiej.

4
Trzy filary
5
Strony zaangazowane w projekt Wyplacalnosc II

• Parlament Europejski i Rada
• Komisja Europejska
• EIOPC
• CEIOPS
• Inne strony uczestniczace w spolecznych
  konsultacjach, np.
• Europejskie Stowarzyszenie Ubezpieczycieli (CEA),
• Krajowe stowarzyszenia ubezpieczeczycieli (ABI,
  GDV),
• Miedzynarodowe i krajowe stowarzyszenia
  aktuariuszy(IAA, GROUPE CONSULTATIF),
• Rada Miedzynarodowych Standardów Rachunkowosci
  (IASB)
• Chief Risk Officers Forum,
• Ubezpieczyciele i reasekuratorzy SwissRE, Munich
  Re, LLOYDs,
• Konsultanci ErnstYoung, KPMG, Watson Wayatt,
  Tillinghast

6
Komitet Europejskich Nadzorów Ubezpieczeniowych i
Pracowniczych Funduszy Emerytalnych (CEIOPS)

• CEIOPS ustanowiono na podstawie Decyzji Komisji
  Europejskiej 2004/6/EC z dnia 5 listopada 2003.
• W sklad CEIOPS wchodza przedstawiciele
  kierownictw organów nadzoru ubezpieczen i
  pracowniczych funduszy emerytalnych krajów
  czlonków Unii Europejskiej i krajów czlonkowskich
  Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Norwegii,
  Islandii i Lichtensteinu) oraz krajów
  kandydujacych Bulgarii i Rumunii. Stalym
  obserwatorem uczestniczacym w pracach CEIOPS jest
  Komisja Europejska.
• CEIOPS dziala na Poziomie 3 procedury
  Lamfalussyego dla sektora ubezpieczen i
  pracowniczych funduszy emerytalnych.
• Proponowanie rozwiazan, które znajda sie w
  przygotowanej przez Komisje Europejska dyrektywie
  ramowej i regulacjach dot. ubezpieczen i funduszy
  emerytalnych (Poziom 2),
• Stworzenie standardów nadzoru, rekomendacji i
  wskazówek w celu poprawy efektywnosci w
  zastosowaniu regulacji Poziomu 2 i ulatwienie
  wspólpracy miedzy nadzorami krajowymi (Poziom
  3),
• Uczestniczenie w pracach róznych europejskich
  instytucji w sprawach dotyczacych ubezpieczen i
  funduszy emerytalnych, w szczególnosci w pracach
  Komitetu Ekonomicznego i Finansowego (EFC) i
  Komitetu Uslug Finansowych (FSC).

7
CEIOPS Grupy Robocze

• 5 Grup eksperckich CEIOPS
• Wyplacalnosc II
• Filar I - (Przewodniczy Paul Sharma, Wielka
  Brytania)
• Filar II - (Przewodniczy  Petra Faber-Graw,
  Niemcy)
• Filar III/ Rachunkowosc - (Przewodniczy  Fausto
  Parente, Wlochy)
• Grupa miedzysektorowa - (Przewodniczy  Noël
  Guibert, Francja)
• Posrednictwo Ubezpieczeniowe (Przewodniczy
  Victor Rod, Luksemburg)
• Komitety Stale
• Komitet Stabilnosci Fiansowej (Przewodniczy
  Klaas Knot, Holandia)
• Komitet Nadzoru Grup Ubezpieczeniowych
  (Przewodniczy Patrick Brady, Irlandia)
• Komitet Pracowniczych Funduszy Emerytalnych
  (Przewodniczy Mihály Erdos, Wegry)

8
CEIOPS trzy fale zapytan Komisji Europejskiej

• Pierwsza Fala (odpowiedz CEIOPS do Komisji
  Europejskiej czerwiec 2005)
• 1. Kontrola wewnetrzna 2. Praktyka nadzorcza
  (ogólnie) 3. Praktyka nadzorcza (metody
  ilosciowe) 4. Przejrzystosc dzialan Organu
  Nadzoru 5. Zasady zarzadzania lokatami i 6. ALM
  - Zarzadzanie aktywami i zobowiazaniami.
• Druga Fala (odpowiedz CEIOPS do Komisji
  Europejskiej pazdziernik 2005)
• 7. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe w
  ubezpieczeniach na zycie 8. Rezerwy
  techniczno-ubezpieczeniowe w ubezpieczeniach
  majatkowych 9. Miary bezpieczenstwa 10.
  Wymagany kapital zabezpieczajacy wyplacalnosc
  standardowa formula 11. Wymagany kapital
  zabezpieczajacy wyplacalnosc wewnetrzne modele
  ryzyka i ich weryfikacja 12. Reasekuracja (i
  inne metody ograniczania ryzyka) 13. Badania
  ilosciowe wplywu nowych regulacji na zaklady
  ubezpieczen oraz zagadnienia zwiazane z danymi
  14. Uprawnienia organów nadzoru 15. Poziomy
  kontroli wyplacalnosci 16. Kryteria fit and
  proper 17. Badania Peer reviews (wzajemne
  wywiady/oceny) i 18. Zagadnienia zwiazane z
  nadzorem nad grupami kapitalowymi
• Trzecia fala (odpowiedz CEIOPS do Komisji
  Europejskiej prawdopodobnie koniec kwietnia
  2006)
• 19. Dopuszczalne instrumenty kapitalowe na
  pokrycie wymagan kapitalowych 20. Wspólpraca
  pomiedzy organami nadzoru 21. Sprawozdawczosc na
  potrzeby organu nadzoru oraz zakres informacji
  ujawnianych publicznie 22. Procyklicznosc i 23.
  Male przedsiebiorstwa.

9
CEIOPS trzy fale zapytan Komisji Europejskiej

• Odpowiedzi CEIOPS na fale zapytan Komisji
  Europejskiej sa dostepne na
• www.ceiops.org
• Pierwsza fala zapytan
• http//www.ceiops.org/media/files/consultations/co
  nsultationpapers/CP4/CP4(0503)answers.pdf
• Druga fala zapytan
• http//www.ceiops.org/media/files/consultations/co
  nsultationpapers/DOC07_05.pdf
• Trzecia fala zapytan (projekt odpowiedzi)
• http//www.ceiops.org/media/files/consultations/co
  nsultationpapers/CP9/cp_0506_CP9DA3wave.pdf

10
Glówne elementy nowego systemu wyplacalnosci
(filar I)

• Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla celów
  wyplacalnosci, przyjecie zasady rynkowej wyceny
  zobowiazan ubezpieczeniowych.
• Aktywa wyceniane wedlug wartosci rynkowej. Nie
  jest jeszcze jasne czy zasady dotyczace
  inwestowania beda dotyczyly Filaru I (limity
  procentowe) czy beda przeniesione czesciowo do
  Filaru II - ocena procesu zarzadzania ryzykiem.
• Wymogi wyplacalnosci
• Wymagany kapital zabezpieczajacy wyplacalnosc
  (SCR) poziom kapitalu, który ma umozliwic
  zakladowi ubezpieczen przyjecie na siebie
  nieoczekiwanej duzej szkody w okreslonym
  horyzoncie czasu i zapewnic terminowa wyplate
  odszkodowan i swiadczen dla osób uprawnionych.
• Minimalny wymagany kapital (MCR) poziom
  kapitalu ponizej którego prowadzenie dalszej
  dzialalnosci przez zaklad ubezpieczen stanowi
  zagrozenie dla ubezpieczonych. Spadek wartosci
  kapitalów zakladu ubezpieczen ponizej poziomu MCR
  wywolywac ma natychmiastowa reakcje organu
  nadzoru.
• Dopuszczalne instrumenty kapitalowe na pokrycie
  wymagan kapitalowych.
• Trzy poziomy kapitalu w zaleznosci od jakosci i
  dostepnosci.

11
Glówne elementy (...) - propozycje dotyczace
rezerw techniczno-ubezpieczeniowych

• Wycena rezerw techniczno-ubezpieczeniowych -
  wedlug najlepszego oszacowania (oczekiwana
  wartosc przyszlych przeplywów pienieznych
  zobowiazan) z uwzglednieniem dodatkowo marginesu
  bezpieczenstwa.
• Dla ubezpieczen majatkowych kalkulacja wg
  najlepszego oszacowania dla rezerw szkodowych
  powinna uwzgledniac dyskontowanie.
• Margines bezpieczenstwa równy wyzszej z wartosci
• Róznicy miedzy kwantylem rzedu 75 rezerw i
  wartoscia najlepszego oszacowania,
• Polowy odchylenia standardowego mozliwych
  wyników.
• Alternatywne rozwiazanie rynkowa wartosc
  marginesu (MVM)
• Podstawa obliczen koncepcja kosztu kapitalu (Cost
  of Capital).

12
Glówne elementy (...) - wyznaczanie wymagan
wyplacalnosci

• Krok 1 Okreslenie instrumentów kapitalowych
  dopuszczalnych na pokrycie wymagan kapitalowych.
• Okreslenie rynkowej wartosci aktywów i pasywów
• Krok 2 Identyfikacja czynników ryzyka, na które
  narazony jest zaklad ubezpieczen
• Ryzyko ubezpieczeniowe (underwriting risk)
• Ryzyko rynkowe (market risk)
• Ryzyko kredytowe (credit risk)
• Ryzyko operacyjne (operational risk)
• Krok 3 Oszacowanie ryzyka dzialalnosci zakladu
  ubezpieczen
• Formula standardowa
• Model wewnetrzny

13
Glówne elementy (...) poziomy interwencji
Standardowa
Formula
SCR
Modele
wewnetrzne
Poziomy interwencji nadzoru
Srodki wlasne
MCR
14
Glówne elementy nowego systemu wyplacalnosci
(filar II i III)

• Dzialania nadzoru w zaleznosci od poziomu
  kapitalu (tzw. supervisory leadder)
• Ocena modeli wewnetrznych i ich akceptacja przez
  nadzór.
• Korekty wymaganego i dostepnego kapitalu
  mozliwosc nakladania przez nadzór dodatkowych
  wymagan kapitalowych lub zadanie przedsiewziecia
  innych srodków w celu redukcji ryzyka.
• Wiodacy nadzór versus miejscowy nadzór.
• Harmonizacja standardów sprawozdawczych /
  implementacja IAS.
• Wzajemne przeglady majace na celu ujednolicenie
  standardów nadzorczych, metod ilosciowych i
  jakosciowych oraz metodologii.
• Efektywna wspólpraca i wymiana informacji miedzy
  nadzorami.

15
Wyplacalnosc II glówne problemy do rozwiazania

• Standardowa formula wymaganego kapitalu
  zabezpieczajacego wyplacalnosc (SCR) i
  minimalnego wymaganego kapitalu (MCR)
• Zagadnienia specyficzne dla grup
  ubezpieczeniowych
• sila wiodacego nadzoru
• efekty dywersyfikacji i zarazenia w grupach
  kapitalowych
• zatwierdzanie modeli wewnetrznych grup zakladów

16
Plan prac w projekcie Wyplacalnosc II

• Kwiecien 2006 - CEIOPS musi przeslac Komisji
  odpowiedz na trzecia fale zapytan,
• Maj- Lipiec 2006 QIS 2
• 2006 prace nad szczególowymi zagadnieniami
  Wyplacalnosci II
• Luty 2007 projekt Dyrektywy Ramowej
• Lipiec 2007 przekazanie projektu Dyrektywy
  Ramowej do Parlamentu Europejskiego i Rady
  (projekt przetlumaczony na jezyki UE).
• 2008 przyjecie Dyrektywy Ramowej
• 2010 wejscie w zycie systemu Wyplacalnosc II

17
Ilosciowe badania wplywu (QIS)

• Cel oszacowanie konsekwencji ekonomicznych
  wdrozenia projektu Wyplacalnosc II, przygotowania
  zakladów ubezpieczen do jego wdrozenia,
• Wstepne badanie rozpoznawcze
• Kwiecien - Maj 2005
• Metodologia okreslania wplywu okreslonych
  czynników (zestawy testów stresu) na wartosc
  aktywów i pasywów zakladu,
• QIS1 Pierwsze badanie ilosciowe
• Pazdziernik-Grudzien 2005
• Test rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w
  zakladach ubezpieczen na zycie i zakladach
  ubezpieczen majatkowych.
• QIS2 Drugie badanie ilosciowe
• Maj-Lipiec 2006
• Test formuly standardowej projektowanych wymogów
  wyplacalnosci SCR i MCR

18
Zalozenia QIS1

• Przedmiot badania - rezerwy techniczno-ubezpieczen
  iowe w zakladach ubezpieczen na zycie i zakladach
  ubezpieczen majatkowych wg stanu na 31.12.2004.
• Cel badania - ustalenie poziomu ufnosci, z jakim
  tworzone sa rezerwy techniczno ubezpieczeniowe
  oraz analiza wplywu innych zalozonych poziomów
  ufnosci na wysokosc rezerw.
• Dla kazdego segmentu dzialalnosci rezerwy
  techniczno  ubezpieczeniowe mialy byc wyznaczone
  w kazdy z nastepujacych sposobów
• wartosc wedlug obecnie stosowanych metod (wartosc
  biezaca)
• wartosc najlepszego oszacowania (best estimate)
• wartosc 75 percentyla rozkladu wysokosci rezerw
• wartosc 90 precentyla rozkladu wysokosci rezerw.

19
Wyniki QIS1

• W calej Europie uczestniczylo 312 zakladów (w tym
  150 na zycie, 190 majatkowych, 4 reasekuratorów)
  z 19 panstw w Polsce wzielo udzial 13 zakladów
  (4 na zycie i 9 majatkowych)
• Ze wzgledu na zastosowanie innowacyjnych podejsc
  oraz ograniczenia czasowe badania, wyniki nie
  moga byc uznane za w pelni wiarygodne
• Glówne problemy brak czasu, zasobów,
  doswiadczenia oraz odpowiednich danych
• Ubezpieczenia na zycie - wartosc rezerw wg
  najlepszego oszacowania oraz percentyli dla
  ubezpieczen nie zwiazanych z funduszami
  inwestycjnymi byla dla wiekszosci zakladów nizsza
  niz wartosc biezaca rezerw. Niska wartosc
  marginesu bezpieczenstwa
• Ubezpieczenia majatkowe najlepsze oszacowanie
  wysokosci rezerw oraz percentyle 75 i 90
  generalnie nizsze niz biezaca wartosc, choc w
  niektórych krajach, gdzie nie zastosowano
  dyskontowania wyniki byly odwrotne. Niska wartosc
  marginesu bezpieczenstwa
• Najlepsze oszacowanie wartosci rezerw zostalo
  obliczone przez wiekszosc zakladów, percentyle
  przez okolo 2/3 firm, pozostale wymagane
  informacje zostaly podane jedynie przez mniejszy
  odsetek zakladów.

20

• Dziekuje za uwage!
• Departament Systemów Informacyjnych i Standardów
  Nadzoru
• UKNUiFE