Title: Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan Aletler
1Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- 1. Hidrodist
- Hidrodist, hidrografik amaçlar için
gelistirilmis mikro dalgalarla uzunluk ölçümü
yapan bir tellürometre sistemidir. Hidrografi
tasitinin konumu, ölçülen iki uzunlugun
fonksiyonu olarak bulunur. Ana alet (master),
ölçmelerin yapildigi hidrografi tasitinda, 2 adet
karsi alet (remote) kiyidaki iki jeodezik noktada
bulunur. Hidrografi tasitindan ölçülen iki
uzunlugun kesistirilmesi ile, iskandil yapilan
noktanin konumu belirlenir. -
- Hidrodistlerin çok kullanilan MRB-2
modelinde sistem, 2 ana alet ile, 2 karsi
aletten olusur. Ana aletler, küçük ve tasinabilir
olduklarindan küçük botlarda da
kullanilabilmektedir. Karsi aletler, kiyidaki iki
jeodezik noktaya yerlestirilir. Her ana alet,
kendi karsi aleti ile sürekli olarak çalisir.
Ölçme için, karsilikli aletler arasinda
kesintisiz gözlem gerekli oldugundan jeodezik
istasyonlarin, arazi ve ölçme siniri kosullarina
uygun seçilmesi zorunludur. Hidrodist MRB-2 nin
maksimum ölçme siniri 40 km, inceligi ise, ? 1,5
metredir.
2Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- 2. Elektronik Teodolit
- Hidrografi alaninda elektronik teodolit olarak
adlandirilan ve hidrografi gemisine yerlestirilen
mikro dalga konum belirleme sistemi, gemi ile
kiyidaki 3 jeodezik nokta arasinda olusan 2
kestirme açisini elektronik olarak ölçmektedir.
Kiyidaki jeodezik noktalara 1,6 KHz lik impuls
frekansi ile 120? lik yatay genislikte yayin
yapan gönderici aletler yerlestirilir. Gemideki
alette (ana alet) yaklasik olarak 1? lik yayin
(transmisyon) genisligi olan bir dönel
reflektör bulunur.
3Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Sistem çalismaya basladigi zaman ana alet,
kiyidaki istasyonlardan gelen 3 ayri maksimum
isarete (sinyale) göre 2 açi ölçer. Açilari
kaydetmek için 2 sayaç vardir. Bunlardan
birincisi ilk istasyondan alinan maksimum
sinyalle açilir ve ikinci istasyondan alinan
maksimum sinyalle kapanir. Ikinci sayaç, birinci
sayacin kapanma aninda açilir ve üçüncü
istasyondan maksimum sinyal gelince kapanir. Her
sayacin açik oldugu süre içinde açi bölümleri,
sayaçlara girer ve kiyi istasyonlari arasindaki
açilar, alici antenin bir defa dönmesi ile elde
edilir. Sayaçlardaki açi degerleri, baska bir
ölçüm serisi baslayincaya kadar saklanir
4Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Sistemin kesinligi, kuzey dogrultusuna baglanmak
suretiyle saglanir. Anten daima saga dogru döner
ve daima birinci maksimum sinyali kuzey
dogrultusunu geçtikten sonra 1. Hedef olarak
alir. Ana aletin anteni saniyede 1 devir hizla
döndügünden her iki açi, konum inceligini
etkilemeyecek bir hizla ölçülmüs olur. Aletin en
küçük gösterge birimi, 0.02? dir.
5Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- 3. Elektronik Konum Gösterici (E.P.I)
- Elektronik konum göstericisi (Elektronik
Position Indicatör E.P.I) açik denizlerde
yapilacak hidrografik çalismalar için
gelistirilmistir. E.P.I, Shoran ve Loran
tekniginin bir kombinasyonudur. Sistemde uzun
dalga boylu impulslar kullanilir. Bununla yeryüzü
egriliginin etkisi azaltilmakta ise de, geri
dönen elektromanyetik dalgalar osiloskopta net
bir sekilde olusmadigindan sistemin inceligi
düsüktür. Ölçme siniri 700 km, inceligi ?5
metredir. - E.P.I.nin temel ilkesi Gemide bulunan ana
aletten, iki jeodezik istasyona yerlestirilen
karsi aletlere radyo impulslari gönderilir. Bu
impulslar, karsi istasyonlardaki operatörlerin
kontrolü altinda gemiye geri gönderilir.
Impulsun seyir süresi, gemideki alet tarafindan
ölçülerek zaman cinsinden uzaklik elde edilir.
Geminin konumu iki uzaklik dairesinin kesisme
noktasi olarak belirlenir.
6Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Loran Sistemi
- Loran "Long Range Navigation" kelimelerinden
türetilmis bir isimdir. Uzak mesafeli hiperbolik
konum belirlemesi için ultra yüksek frekans
transmisyonu önerisine dayanilarak
gelistirilmistir. Aralarinda birkaç yüz km
uzaklik bulunan ve yüksek frekansli impuls yayan
bir çift senkronize kiyi istasyonu ile gemi veya
uçak arasinda 500-800 km.ye kadar uzunluklar
ölçülebilmektedir. Loran vericilerinde 1700 ile
2000 KHZ arasinda radyo frekanslari
kullanilmaktadir. Bu frekans siniri Standart
Loran Bandi olarak bilinmektedir. Verici
cihazlar100 kW çikis gücü ile 50 mikro saniye
uzunlugunda impulslar göndererek, deniz üzerinde
1000 km.lik, karada ise 200 km.lik bir ölçmeye
olanak saglarlar. Geceleri iyonosferden yansiyan
dalgalar kullanilmak suretiyle bu sinir, 2500
km.ye kadar arttirilabilir. Iyonosfer
dalgalarinin kullanilmasi durumunda yer dalgalari
için hazirlanmis harita ve planlarda düzeltmeler
yapmak gerekir.
7Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Loran agi, genellikle kiyi boyunca birkaç
istasyonu kapsayan zincir seklinde tesis
edilirler ve bu istasyonlar arasindaki uzaklik
200 ile 500 km arasinda olur. Loran sistemi,
okyanuslar gibi genis alanlarda "uzun mesafe
gözlemleri" için gelistirilmis oldugu için
kiyilardaki istasyonlarin olusturdugu aglarin
uzunlugu birkaç bin km.yi bulabilir. Dolayisiyla
birkaç bagimsiz istasyon çiftinin ayni zamanda
çalismasi ve belirli olan ölçmelerin yapilmasi
gerekli olmaktadir. Bütün Loran Istasyonlari 1700
ile 2000 KHZ arasindaki frekans bandinda
çalismalarina karsin, genellikle 4 degisik kanal
ve frekans kullanilmaktadir. - Standart Loran inceligi elektromanyetik
dalgalarin dogrudan gönderilmesi halinde (gündüz
yapilan ölçmeler için ) kisa uzakliklarda 270
metre, 1200 km.de ise 2.5 km.ye ulasir. Gece
yapilan ölçmelerde (Iyonosfer dalgalarinin
kullanilmasi halinde) 500 ile 2500 km için
ortalama konum inceligi 2.5 km ile 14 km
arasindadir. Standart Loran sistemi, yalnizca
navigasyon ve istiksaf ölçmeleri için uygun olup,
harita alimlari için Loran-B ve Loran-C
sistemleri gelistirilmistir.
8Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Loran-B Sistemi
- Bu sistemde impuls karakteristikleri, kanal
frekanslar ve tekrarlama hizlari Standart Loran
ile aynidir. Loran-B de 2 MHz lik faz
karsilastirma sistemi ile yüksek ölçme inceligi
elde edilmektedir. Sistemin tasiyici dalga
frekansi 1.85-1.95 MHz, band genisligi 35 KHz
dir. Tasiyici dalgalarin faz farklari, impulslar
içinde ölçülmek suretiyle elde edildiginden 2MHz
transmisyonlu bir faz karsilastirma sistemi söz
konusu olmakta ve gönderici gücün azaltilmasi ile
kisa impulslar da daha uzun ölçme siniri
saglanmaktadir. Ayrica impuls frekansinda kaba
konum belirlemesi belirsizlikten kurtarilmistir.
Loran-B ile saglanan incelik, birkaç mili mikro
saniye ve standart hata 0.01 mikro saniye
kadardir.
9Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Loran-C Sistemi
- Loran-C sistemi, 90 ile 110 KHz tasiyici dalga
frekansi ile çalismaktadir. 100 KHz de yer
dalgalarinin yayilmasi oldukça stabildir. Loran-C
nin band genisligi 20 KHz dir ve 3500 km'ye kadar
uzunluklarin ölçülmesine olanak saglamaktadir.
Elde edilen oransal incelik yaklasik 1/90 000
mertebesindedir. Bu ise açik denizlerde ve
okyanuslarda yapilacak hidrografik çalismalar
için yüksek bir inceliktir.
10Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Iki bazli Decca Sistemi
- Iki bazli Decca sistemi, Standart Decca
sisteminin bir varyasyonudur. Bu sistemde de
istasyon çiftleri, hiperbolik konum egrileri
ailesi olustururlar. Ana istasyon her çiftte
bulunmakta ve dolayisiyla üç istasyon dizisi,
konum belirleme için yeterli olmaktadir. Bu
sistemin üstünlügü, birçok geminin ayni zamanda
kullanilabilmesi, konum belirleme için yalniz bir
alici aletin yeterli olmasi ve bunun herhangi bir
gemiye yerlestirilebilmesidir. - Iki bazli Decca zincirinde, kiyidaki iki karsi
istasyondan konumu belirlenecek bir gemiye, ana
verici ile standart tipte bir Decca alicisi
yerlestirilir. Aliciya bagli Dekometreler, ana
isaret ile karsi istasyonlardan alinan
isaretlerden birisi arasindaki faz farkini
gösterir. Bu faz farki, transmisyon yörüngesinin
dogrusal bagintisi olmaktadir. Uzakliklar,
dekometreler yardimiyla elde edildiklerinden
burada dairesel uzaklik yöntemi söz konusudur.
11Iki bazli Decca Sistemi
- Iki bazli Decca donatiminin standart tipten tek
ayricaligi, gemide kullanilan ana istasyon verici
antenidir. Bu antenin sekli genellikle geminin
cinsine baglidir. Iki bazli Decca sisteminin
ölçme alani ortalama 400 km, inceligi ise 20
metredir.
12Elektrometrik Konum Belirlemede Kullanilan
Aletler
- Kisa Uzaklik Decca Sistemi (Hi-Fiks)
- Hi-Fiks yüksek incelikli, hafif bir elektronik
konum belirleme sistemi olup, kisa uzakliklar
için gelistirilmistir. Sistemin normal kullanilma
uzakligi 8-60 km dir. Alici, verici istasyona
daha da yaklastirilmak suretiyle, inceligi
azaltilmadan ölçme yapilabilir. Hi-Fiks
sisteminde standart Decca sistemine oranla 20 kat
daha yüksek frekans kullanilmaktadir. Sistemde
bir ana ve iki karsi olmak üzere üç verici
istasyon bulunur. Bunlar, hiperbolik veya
dairesel yönteme göre konum belirlemesine olanak
saglarlar. Sistemin ölçme siniri, ortalama 35 km,
baz dogrultusundaki hatasi 1 metredir.
13Uydu Sistemleri
- Uzaydan konum belirleme sistemleri, yeryüzündeki
veya yer yüzeyinin yakinindaki noktalarin
konumlarini belirlemek için, uzak mesafede veya
yörüngedeki bir cisimden yayilan elektromagnetik
dalgalardan faydalanarak gelistirilmis
sistemlerdir. Bu tanimlama çerçevesinde
sistemler klasik konum belirleme ve navigasyon
amaciyla kullanilabilirler. Bütün uzay konum
belirleme sistemleri, uzay teknolojisine paralel
olarak 1957lerden sonra gelistirilmistir. - Günümüzde kullanilan GPS, Transit ve Ruslarin
gelistirdigi GLONASS, baslangiçta savunma ve
askeri amaçlarla yapilmislardir. Askeri amaçli
oldugu için tek yol sistemlerdir. Yani sinyaller
uydulardan alicilara dogru gönderilir. Alicinin
konumunun hiç bir zaman bilinmemesi gerekir.
Bütün uydu konum belirleme sistemleri, dünya
merkezli bir koordinat sistemi içinde bir
alicinin yer koordinatlarini veya birkaç alici
arasindaki baz vektörünü ölçerler.
14Uydu Sistemleri
- Global Positioning Sistem (GPS)
- NAWSTAR - GPS sistemi ABD Savunma Bakanligi
tarafindan gelistirilmis uydu konum belirleme
sistemidir. Ayrica, ölçmeler her çesit hava
kosullarinda, gündüz ya da gece yapilabilir. GPS,
Transit sistemin yerini almasinin yaninda,
uydularin eszamanli görünebilirlikleri ile uydu
gözlemlerindeki baslica hata kaynaklari
giderilerek uzunluklar hassas olarak daha kisa
zamanda ölçülebilir. GPS üç kisimdan
olusmaktadir. Uydular, kontrol sistemi ve
kullanicilar. - Global konumlama sistemi, konum ölçmeleri ve
navigasyon için kullanilir. Sistem 4 uydu için
gelistirilmistir. Bu uydular, alti yörüngeden
birine, ekvatora 55 derecede ve yerden 22 000 km
yükseklige yerlestirilmistir. Uydular, dünyanin
çevresinde 11 saat 58 dakikada döner. En fazla
10, en az 4 uydu ayni zamanda görülebilir.
15Uydu Sistemleri
- Sistem için gelistirilmis orijinal yöntemde konum
belirlemesi için 4 uyduya ihtiyaç vardir.
Alicinin üç boyutlu konumunun bilinmeyenlerine ek
olarak 4. bilinmeyende eklenir. Bu uydu saati ile
alici saatinin ayriligidir. Dört bilinmeyen dört
denklemle çözülebilir ve bir nokta için dört uydu
gerekir. Bir bilinmeyen için deger bulunarak,
konum sabitlemeye üç uyduyla devam edilebilir.
Denizde, su yüzeyi ile WGS 84 elipsoidi
arasindaki iliskinin belirlenebildigi
derinliklerde üç uydu sabitleme sik kullanilir.
16Uydu Sistemleri
- Uydularin yayinladigi kodlanmis mikro dalgalar,
yer üstünde konumu belirlenecek noktanin üzerine
merkezlenmis alici yardimiyla alinir ve kodlari
çözülür. Uyduda bulunan atom saati, alicida
bulunan quarz saatleri yardimiyla mikro dalganin
uydudan aliciya gelis zamani hesaplanir. Bu fark
ile isik hizinin çarpimi uydu ile alici
arasindaki uzakligi verir. Noktanin
koordinatlarini belirlemek için noktadan 3 uyduya
olan uzakligi ayni anda ölçmek gerekir. Uydularin
konumlari yardimiyla noktanin konumu, uzay
geriden kestirme ile ölçülür. Inceligin artmasi
için 4. bir uyduya gözlem yapilir. Yer
istasyonun koordinatlari, geosentrik koordinat
sistemine (x,y,z) veya WGS84 elipsoidine (f,l,h)
göre bulunur.
17Uydu Sistemleri
- Yüksek dogruluklu sonuçlarin gerçek zamanda elde
edilmesi güç olmasina karsin, çalisma ve veri
isleme yöntemleriyle bu hatalar elimine edilir.
GPS ile konumlamada dogrulugu etkileyen temel
hatalar, sistemden (uydu yörünge ve saat
hatalari) ve ortamdan kaynaklanir. Uydularin
yeryüzünden uzakligi dikkate alinirsa, yeryüzünde
birbirine yakin noktalardaki hata degerlerinin
yaklasik ayni olacagi söylenebilir. DGPS
yönteminde temel prensip, konumu iyi bilinen bir
referans noktasindaki alicida hesaplanan anlik
düzeltme degerleri kullanilarak 0-500 km
uzakliktaki alicilarin hatali konumlarinin
iyilestirilmesidir.
18Uydu Sistemleri
- Pratikte yaygin olarak kullanilan kod ölçüleri
ile DGPS yöntemi için ifade edilen konum hata
degerleri, dinamik platformlardaki uygulamalar
için sabit alici ile gezen alici arasindaki
uzakliga bagli olarak 1-20 metre, statik
uygulamalar için ise 1-5 m arasinda
degismektedir. Faz farki ölçülerinin kullanildigi
özel yöntemlerde cm düzeyine indirilebilir anlik
konum dogruluklari ise dm düzeyinde elde
edilebilir. Gezen alicinin referans aliciya
uzakligi azaldikça GPS hata kaynaklarinin her iki
aliciyi da etkileme miktari ayni olacaktir.
19Uydu Sistemleri
- Referans alicida düzeltmeler, noktanin kesin
koordinatlari ve GPS sinyallerinden hesaplan
anlik koordinatlarin farki olarak (konum düzeltme
yöntemi) hesaplanabilir. Ancak pratikte kesin
koordinatlarla hesaplanan uydu-alici uzakliginin
uydu sinyalleriyle ölçülen uzakliktan farki
(gözlem düzeltme yöntemi) daha yaygin olarak
kullanilmaktadir. Referans istasyonunda
hesaplanan düzeltmeler aninda (real time) diger
alicilara gönderilebilecegi gibi, ölçü sonrasi
degerlendirme de yapilabilir. Anlik düzeltmeler,
her uydu için yere kurulmus radyo vericisinden
yayinlanarak ya da ölçüm teknesinde bir iletisim
uydusu yoluyla yapilir. Böylece teknenin yeri
hesaplanmadan önce gözlenen uzunluklar
düzeltilmis olur.
20Uydu Sistemleri
- DGPSnin özellikle deniz ve havacilikta kullanimi
baska sorunlari da beraberinde getirmistir. Çünkü
uçak ve gemilerin sabit istasyondan çok uzaklara
gitmesi söz konusudur. Bu durumda ise DGPSnin
temel ilkesi ortadan kalkmaktadir. Dolayisiyla
sabit istasyondan uzaklastikça dogruluk da o
oranda azalacaktir. - GPS ölçümleri için en az iki alici gereklidir,
ama sik kullanilan tekniklerde bilinen yerlerde
üç, bilinmeyen yerlerde de dördüncü alici
kullanilir. 10 km de 10 mm'lik ve 100 km'de 10
cm'lik dogruluklara ulasilabilir. Elde edilen
dogruluklar, alicidan görüldügü kadariyla
uydularin geometrisine baglidir. Uydular sürekli
biçimde yörüngelerinde hareket ederler ve dört
uydu bir hat üzerinde ya da ufka yakin bir yerde
dagilmis ise dogruluk azalir.
21Transit Doppler Alicilari Ile Nokta
Konumlama Yöntemi
- Amerika Birlesik Devletleri uydu sistemi olan
Transit, uzak yerlerdeki noktalarin
koordinatlarinin tutarli bir dogrulukla
belirlenmesini saglamistir. Yedi uydu iki sabit
frekanstan yayin yapabilir. Doppler kaydirmasinin
miktari, uydunun uzaydaki konumundan elde edilen
bir konum çizgisi verir ve bunlarin birkaçi
kesiserek alicinin üç boyutlu koordinatlarini
verir. Uydular, dünya etrafindaki kutupsal
yörüngede, sürekli olarak dönmektedir. Bunlarin
yörüngesel peryodlari, 1 saat 47 dakika kadardir.
Yükseklikleri ise dünya yüzeyinden yaklasik 1000
km kadardir. - Doppler sayimlari, alicinin tipine göre 2
dakikadan 5 saniyeye kadar degisiklik gösteren
araliklarla yapilir. Her doppler sayimi, yukarida
anlatildigi gibi sabit bir ölçümü temsil eder.
Böylece, aralik kisaldikça tek bir geçisten daha
çok ölçüm elde edilebilir ve teoride daha dogru
bir sabitleme saglanmis olur.
22Uydu Sistemleri
- Uydudan elde edilen sonuçlarin dik koordinat
sistemi üzerinde (WGS 84) enlem, boylam ve
yükseklige dönüstürülmesi için sistem, yerküre ve
deniz yüzeyi arasinda bir iliski olmalidir. WGS
84ün yüksekligi hidrografik ölçmeler için uygun
olmayabilir. Çünkü bu deger, deniz haritasi
baslangiç seviyesi (datum) degerinden onlarca
metre farkli olabilir. - Uydu, yerel ufkun üzerinde oldugunda, gerekli
geçis ölçümlerini yapmak mümkün olur. Uydu
ortalama 35-100 dakikada ortaya çikar (boylama
bagli olarak) ve 12-16 dakika kalir. ?10 metreye
kadar dogrulugu olan konumlama için, 30 iyi
kaliteli geçis alabilen sabit bir alici
gereklidir. Daha iyi sonuçlar, bilinen bir
noktaya konan ikinci bir alici ile saglanabilir.
Bu hatalar, uydudan, pozisyondan ve verinin
gönderilmesinden kaynaklanabilir.
23Akustik Sistemler
- Elektromagnetik sistemlerin dogruluklari ya da
yollari belirli bir is için yeterli olmadiginda
ya da bu isin deniz yataginda kesin mühendislik
ölçümü gerektirdiginde, ölçmecinin bu
gereksinimini karsilamak için degisik yollara
basvurmasi gerekir. Birinci gereksinim için
elektromagnetik konum belirleme (EPF -
electromagnetic position fixing) sistemi
degistirilir. - Sualti konum belirleme (UPF -
underwater position fixing) sisteminin kullanimi
havaya göre sinirlidir. Mühendislik ölçmeleri
için, Sualti konum belirleme (UPF) sistemi birçok
durumda en iyisidir.
24Akustik Sistemler
- Kiyi ötesi mühendislik ölçmeleri örnekleri petrol
endüstrisi çalismalarinda bolca bulunabilir.
Bunlar, matkap donanimlari ve üretim platformlari
için - Yer ölçümlerini,
- Platformlarin önceden belirlenmis konumuna
yerlestirilmesini - Boru hatlarinin kaynaga baglanmasini,
- Boru hatlarinin ve diger yapilarin erozyona
karsi denetlenmesini - Ve daha birçok seyi kapsar.
- Bu islerin hassas bir biçimde yürümesi için
sensörlerin (echo sounderlar, sonarlar, TV
kameralari, vb.) fazla uzakta olmamasi gerekir.
Ve bunlar yedek parçalar seklinde, uzaktan
kumandali araçlar (ROV - remote-operated vehicle)
ve sualtinda kalabilir araçlarla uzaga
tasinabilirler. ROVlar isminden de
anlasilabilecegi gibi insansizdir. Ancak
sualtinda kalabilenlerde insan bulunur. Bunlarin
her biri bir kordonla yüzeydeki gemiye
baglanabilir ya da serbestçe yüzebilir. ROVlar
genellikle tekneye baglanir mürettebatli
olanlar, denizaltinda kalabilir ve serbestçe
yüzebilirler.
25Akustik Sistemler
Long Baseline Method (LBL) Uzun Bazli Yöntem
LBL, ölçme teknesinden denizalti sensörüne veya
hareketli hedefe, sualtinda koordinatlari bilinen
3 ya da daha fazla transponderdan genis bir
alanda hassas konumlama saglamaktadir.
Baz uzunluklari 50 m ile 6 km arasinda deniz
derinligine, sualti topografyasina, akustik
frekansa ve ortam kosullarina bagli olarak
degismektedir.
Transponderlar gemi altindaki transducer
yardimiyla sorgulanir.
26Akustik Sistemler
- Short Baseline (SBL) Method - Kisa Bazli Yöntem
SBL yöntemi, sualti tabanindaki transponderlar
arasinda yer alan uzun bazlar yerine geminin
omurgasindaki referans noktalari arasindaki
bazlari kullanmaktadir. Burada koordinat sistemi
sualti tabani yerine gemiye baglidir.
27Akustik Sistemler
Ultra or Super Short Baseline (USBL - SSBL)
Method Çok Kisa Bazli Yöntem
SBL sistemlerinden farkli olarak geminin
omurgasinda transducer dizilerinden olusan tek
bir sistem bulunmaktadir. Akustik sinyalin yatay
ve düsey düzlemlerdeki gelis açisini ölçmek için
faz karsilastirma teknikleri kullanilmaktadir.
Bunun yaninda deniz tabaninda tek bir samandira
yerlestirilmistir.
28Akustik Sistemler
29Akustik Sistemler
- Uzun bazli konfigürasyon (LBL)
- Gemi, ROV ya da su altinda kalabilenler
- S in yerini belirlemek amaciyla SA, SB,
- SC, SD kenarlarini olusturmak için tras-
- ponder isaret samandirasini sorgular.
- Kisa bazli konfigürasyon (SBL)
- Baz dogrultulari olan X ve Y eksenleri
- teknenin basindan kiçina (X) ve alaban-
- dadan alabandaya (Y) yerlestirilen su alti
dinleme cihazi (hydrophone) ile tanimlanirlar
Sorgulama transdüseri
30Akustik Sistemler
Çok kisa bazli konfigürasyon Teknenin yeri deniz
yatagi isaret samandirasindan gelen 3 ya da 4
hidrofonun faz farkiyla belirlenir
Tekil deniz yatagi transponder (radyo sinyaline
cevap veren radyo vericisi) ya da pinger.
Tasinabilir su alti dinleme cihazi yerlestirimi
(SBL için eksenler)
Sualti konumlama sistemlerinin Konfigürasyonu
- Her durumda, sualti alicilarinin yerlerinin
her zaman bilinmesi gerekir. Ayni sekilde bu
durum, matkap (sondaj) kordonu için de
geçerlidir. Sondaj kordonunun bir ucu sondaj
deligine, diger ucu sondaj mavnasina baglidir.
UPF sistemlerinin üç biçimi vardir. Uzun Bazli
(Long Baseline - LBL), Kisa Bazli (Short Baseline
- SBL) ve Süper Kisa Bazli (Süpershort
(ultrashort) Baseline - SSBL).
31Akustik Sistemler
- Sualti Akustik Fenerler (Underwater acoustic
beacons) - Fenerler (beacons), pasif, aktif ya da kumandali
olabilir. Silindirik ya da küresel basinç
levhalarinin boyutlari 0.3 ile 1 m arasindadir ve
deniz yataginin üzerine yakin demirlenmis
(samandiraya baglanmis) olabilir. Sinyallerin,
çevrenin topografyasindan etkilenmemesi için düz
alanlar tercih edilir. Akustik yayincilar, özel
bir kodla tetiklenir ve birimleri yüzeye
çikarmak için kullanilir. Olta kursunu ya da
baska bir agirlikla denize birakilir ve birimin
etrafina takilan, batmayan bir halka, birimin
geri getirilmesini saglar. Trol avi yapilan
alanlarda fenere dik açi verilirken av yapilmayan
alanlarda (düsük profil vermek için) düsey olarak
sabitlenir. Aktif fenerin en basit biçimi 1
Hz degerinde kodlanmis, kisa pulslar gönderir.
Batarya bir yil dayanir.
32Akustik Sistemler
- Radyo alicisi fenerler (transponder beacons), en
kullanisli olanlaridir. Deniz tabanina
demirlenmis gibi yerlestirilenler, yüzeydeki
gemiden kodlanmis bir sorgulama pulsu gelinceye
kadar pasif moddadir. Kod, klasik bir puls
zinciri olabilecegi gibi, transponderin
hidrofonunun dinledigi belirli bir sinyal
frekansi olabilir. Transponderin sorgulama
pulsunu alinca kendi cevabini iletir ve bir
dahaki sorgulamaya kadar tekrar pasif hale döner.
Iletim frekansi genellikle soru frekansindan
farklidir. Daha karmasik transponderlerde mekanik
ya da tetikleme (pyrotechnic) yayim aleti
bulunur Bu alet, yüzeydeki gemiden gelen özel
bir komut pulsuyla harekete geçer. Bu komutun
alinmasiyla fenerlerin bagi çözülür ve fener
kendi pozitif kaldirma gücüyle su yüzeyine
yükselir.
33Akustik Sistemler
- Cevap veren fenerler (responder beacons),
kendilerini yüzeydeki gemiye baglayan bir kablo
yoluyla elektriksel olarak harekete geçerler ve
transponder gibi islev görürler. Pulslarin seyir
süresi rotanin tek yönlü yolunu temsil eder. - Yardimci fenerler (relay beacons), bir agdaki tüm
sorgulama frekanslarindan ayri bir sorgulama
frekansina sahip transponderlerdir ve uzaktan
sorgulamayi gerektiren yerlerde kullanilabilirler
(Örnegin, gemiden aldigi bilgiyi degistirecek
kendi sorgulama sinyallerini yapmasi için kontrol
edilen bir sualti aracinda oldugu gibi). - Akilli transponderler (Intelligent transponders),
genis bir alanda kullanilmaktadir. Mikro
islemcilerle donatilmis olan bu transponderler,
özel komutlar verilerek agdaki diger fenerlere
soru sorulmasini saglar ve elde edilen verileri
kontrol gemisine gönderirler. Bunlar, hiz hesabi
için sicaklik ve tuzluluk ölçümü yapabilecek
biçimde tasarlanmistir. Ayrica LBLdeki
anahatlarin uzunlugunu hesaplar ve bagli
olduklari ya da iletisim kurabildikleri araçlari
da harekete geçirirler.
34Akustik Sistemler
- Uzun Baz (LBL)
- LBL, su alti isaret samandirasinin (beacons)
yerinin belirlenmesinin klasik biçimidir.
Yüzeydeki tekneyi -ya da ROV, su altinda
kalabilenler ve çekilen parçalari- yerel
trilaterasyon agina baglar. Bu agda baz
dogrultusu boyunca, kilometrede 1 m lik
dogrulukta seyir yapmak mümkündür. En iyi
dogruluk ?2 m civarindadir. Baz uzunluklari her
100 m lik su derinligi için genelde 1 km
dolayindadir. Ekstra durumlarda 10 km uzunlugunda
olabilir (genellikle 2-3 km).
35Akustik Sistemler
- Bu tip bir agin kalibrasyonunun yapilmasi, deniz
ölçümü isinin ortalama deger bulmak için sürekli
gözlem yapan, en küçük karelere göre isaret
samandirasinin en uygun yerini belirleyen, ülke
ölçme sistemine en benzer olanidir. Yüzeydeki
tekne, deniz yatagi agi ile GPS ya da EPF sistemi
gibi yüzey belirleme sistemi arasinda bir bag
görevi yapar. Belli bir zaman süresince yüzey
sistemi, tekrar tekrar sabit deniz yatagi isaret
samandiralarina baglanirlar. Bu durum, tamami
saglanincaya kadar devam eder. Deniz yatagi
aglari, üçgen ve dörtgenlerden olusan zincirler
seklinde siralanirlar ve bunlar istenen alanin
iyi geometri sabitleri ile kapsanmasi için
gerekli oranda genisletilir. Bu aynen
(geleneksel) klasik sahil aglarina benzer
36Akustik Sistemler
- Su altinda kalabilenlerin izlenmesi
- Düzenleyici (relay) radyo alicilari
(transponder) su altinda kalabilenler kapsaminda
olduklarindan özel frekans üzerinde
sorgulanirlar böylece - transponderlerin cevap vermesi saglanir
ve su altinda kalabilenlerin konumu hem kendi
bünyelerinde hem de yüzeydeki teknede
hesaplanabilir. - Uzaktan idare edilen araçlarin (ROV) izlenmesi
- Yüzeydeki tekne deniz yatagi düzenini
sorgular ve ROV transponderini sira ile
tetikler cevap verici (responder) normal
sorgulama frekansinda gönderme yapar. Hem yüzey
teknesinin hem de ROV un yerleri belirlenir.
37Akustik Sistemler
- Yedekte çekilen araçlarin izlenmesi
- Transponder cevaplari yüzeydeki tekne
tarafindan direkt alinir ve yedeklenen araçlardan
göbege ait kablolar yolu ile cevaplar alinir
ve iki konumun da belirlenmesi saglanir. - Kaynagin yeniden yerlestirilmesi
- Vinç, kaynak üzerinde konumlandirilir ve
birakilma aninda yerlestirilen transponderler
kullanilir. Sarkitma - seridinin sonuna yerlestirilen hidrofonla
dogru yeniden yerlestirme yapilir.
38Akustik Sistemler
- Boru hatti baglanmasi
- Boru hattindaki transponderler dogrudan
sorgulanirlar. Daha sonra deniz yatagi
düzenleyici isaret samandiralari tarafindan da
boru hattinin transponderlerinin yerinin
belirlenmesi için sorgulanirlar.
39Akustik Sistemler
- Bütün Sualti Konumlama sistemleri (UPF)
otomatiklestirilmistir. Deniz yatagi isaret
samandirasi, yüzeydeki tekneden gelen frekans
göndermeleri ile sorgulanirlar ve her isaret
samandirasi kendi kimliginin frekansindan cevap
verir. Kenarlar, akustik sinyallerin iki yol
gidip gelmeleri sürelerinden elde edilir. Gemide
bulunan birim, sorgulama oranini denetler, dipten
ve yüzey yansimalarindan kaynaklanan çok yönlü
sinyalleri elimine etmek için süzgeç görevi yapar.
40Akustik Sistemler
- Konfigürasyon (LBL), bir alanin genis bir
bölümünde yapilacak yakin ölçüm için idealdir. Bu
alan, üretim platformu alani gibi genislik
konusunda kisitlanmistir. Ayni sekilde bagimsiz
olarak su altinda kalabilenlerin ölçümü için de
idealdir. (Burada su altinda kalabilenlerin
mürettebati sorgulama devirini denetleyebilir ve
seyir verilerini isleyebilir.) Ag içinde
yedekleme yapilmis parçalarin ve ROV larin izleri
için yapilan ölçümlerde kullanilirlar. SBL ve
SSBL sekillerinden daha çok alanlari
kapsayabilir. Ancak dogaldir ki agin
olusturulmasi ve kalibrasyonu daha karisiktir.
41Akustik Sistemler
- LBL aglarinin kalibrasyonu degisik biçimlerde
yapilabilir. Agin seklinin ve ölçeginin
düzeltilmesi için her zaman yerel bir
kalibrasyonu içerir. Ayni zamanda jeodezik konum
ve yönlendirme için de mutlak kalibrasyona
sahiptir. Sikça kullanilan yöntemler asagidaki
sekilde görülmektedir. Bu sistemler, yüzey
konumlama verilerinin mutlak konumu ve
yönlendirilmesine dayandiklarindan, kurumlar
tarafindan kolayca entegre sistemlerine
dönüstürülürler.
42Akustik Sistemler
- Baz dogrultusunun kesismesi
- Baz hatti isaret samandiralari çiftler
halinde, baz hatti uzunlugunu elde etmek üzere
sorgulanirlar. Yerel gridlere ayarlanan (datum),
bir transpondere baglidir. Bu dogru
yerellestirme ve daha sonra yapilacak yöneltme
için gereklidir. - Dizi yönlendirmesi
- Yönlendirme, jiroskoplu pusula basligiyla,
akustik sabitlerden hesaplanan basligin
karsilastirilmasi sonucunda hesaplanir. - Rüzgar, gel-git, dalga yüzünden olusan
engellerin telafi edilmesi için ters yönde de
yapilir.
43Akustik Sistemler
- Yonca yaprak kalibrasyonu
- Tekne, diziyle birlikte ve onun çevresinde
seyreder, yüzey PF sistemi ile belirlenir, kenar
uzunluklarindan yararlanilarak transponder konumu
belirlenir. - Dairesel Kalibrasyon
- Transponderler, yonca yapragi yönteminde oldugu
gibi cografi olarak konumlandirilirlar. Bu
konumlandirmada diger sistemlerce belirlenen
tekne konumlarindan transpondere kadar olan kenar
ölçümlerinden - hesaplanir.
44Akustik Sistemler
- SATNAV kalibrasyonu
- Tekne, üç konumda demir atar, kenar verileri ve
uydudan belirlenen konumlamadan transponderlerin
cografi konumlarini belirler. - Statik kalibrasyon
- Sabit platformlar için, her transponder normal
modda ya da relay modda çalisir. Baz hatti
uzunluklari dogrudan ve tekrarli kenar
ölçümlerinden hesaplanir.
45Akustik Sistemler
- Akilli transponderlerin kendiliginden
kalibrasyonu - Özel bir komut, transponderlerin kendiliginden
kalibrasyon yapma modunu benimsemelerini
saglar. Bunun mikro islemcisi, uzunluk
birimleri (rangig unit) gibi çalisirlar,
diger transponderleri sorgularlar ve baz hatti
uzunlugunu uzaktan ölçerek yüzeydeki tekneye
bildirirler. - Dizi yerlestirilmesi (array relocation) ve
yönlendirme - Akustik diziden elde edilen konum
sabitleri, yüzey PF sistemiyle elde edilen
sabitlerle karsilastirilir. Dizi konumu ve
yönlendirmesi olusturuluncaya kadar ayarlanir.
46Akustik Sistemler
Kisa Bazli Konfigürasyon (SBL)
47Akustik Sistemler
- SBL sistemleri, datum isaret samandiralarinin
yakin yariçaplari ile çalismaya uygundurlar.
Örnegin, suyun derinligine hemen hemen esit bir
yariçapla. Diger yandan datum isaret
samandirasi izlenecek parçaya takildiginda
(yapistirildiginda), su altinda kalabilenlerin ya
da yedeklenmis araçlarin yollarinin izlenmesinde
de kullanilirlar. Sik kullanilan bir baska
uygulama tekne deniz yatagindaki ilgilenilen
noktanin düsey olarak tam üzerinde durmak için
oldugu yerde manevralar yapar. Buna benzer olarak
sondaj deligi üzerinde kendiliginden hareket eden
(gücünü kendisinden alan) sondaj kayigi (filika,
mavna) verilebilir. Bu isleme dinamik konumlama
DP adi verilir.
48Akustik Sistemler
- Eger, tekne transponder (radyo alicisi) nin
dogrudan üstünde bir yerinde durursa ve iki deniz
alti dinleme cihazi, A ve B aralarindaki maksimum
baz hatti uzunlugunu verecek sekilde konulmussa,
transponderden A ve B ye giden isin yollari esit
olur. Böylece transponder sinyalleri esit
safhalarda her iki su alti dinleme cihazina
ulasirlar. Bu anda, gemi yerinden uzaklasirsa, A
ve B deki sinyal safhalari farkli olur. Bunun
sebebi alinan yoldaki farktir. Bu farkin miktari,
geminin on - top konumundan olan uzakligina
baglidir. - Bu yöntemi kullanan tekneye genellikle yay itici
pervane ve ona ek olarak itici (hareket ettirici)
ünite yerlestirilir. Faz farki sinyali itici
kuvvet ünitelerini harekete geçirir. Bunlar,
teknenin yeniden sifir noktasina dönmesi için
gereklidir
49Akustik Sistemler
Bastan kiça (gemi boyunca) tek bir isaret
samandirasinin konum belirleme geometrisi
50Akustik Sistemler
- Dinamik konumlamanin ilkeleri yüzeydeki teknenin
alt kismina yerlestirilmesinde kullanilabilir.
Sekilden de anlasilacagi üzere, teknenin
transpondere bagli olarak yerinini saptanabilmesi
için, yalnizca BC baz hattinin uzunlugunun ve
transponderin yerinin bilinmesi gerekir. BC nin
uzunlugu, AC sin? ile belirlenir. AC nin uzunlugu
da, transponderden yapilan gönderme ile su alti
dinleme cihazi tarafindan bunun alinmasi arasinda
olusan araligin zaman ayari yapilarak elde
edilir. Ancak bu islem eger sorgulama zamani da
biliniyorsa yapilabilir. Bununla birlikte
transponderin gönderme yapmadan önceki dahili
gecikmesinin de bilinmesi gerekir. Aslinda basit
bir isaret samandirasi transponderin yerine
geçebilir. Eger kenar uzunluklari farklari (?R)
ölçülebiliyorsa, sorgulama ihtiyaci ortadan
kalkabilir. Toplam uzunluk yerine ?R nin
ölçülmesi gerekir.
51Akustik Sistemler
- Sesin hizi (c) biliniyorsa ve dalga sinirinin her
iki deniz alti dinleme cihazina gelis
zamanlarindaki fark (?t) ölçülebiliyorsa uzaklik
farki hesaplanabilir. ?t kolayca, iki deniz alti
dinleme cihazindaki faz farklari olarak
hesaplanabilir. Iki denizalti dinleme cihazi
arasindaki uzaklik d olmak üzere - ?R c ?t ve sin? c ?t / d
- yazilabilir. R artik ölçülmediginden AB
derinliginin bilinmesi gerekir ve bu ekosanderden
elde edilebilir. Bu yapilirken her ihtimale karsi
BD demirleme (baglama) dogrusunun uzunlugu
ayarlanir. Böylece, - BC AB tan? ve ? küçük açi oldugundan
- tan? sin? ve BC AB (c ?t) / d olur.
52Akustik Sistemler
hidrofonlar
Uzakligin ve yönün deniz yatagi isaret
samandirasindan belirlenmesi
53Akustik Sistemler
- Eger üçüncü denizalti dinleme cihazi konursa ve
diger ikisiyle 90? lik bir açi olusturursa, diger
eksenin baz hatti için de benzer hesaplama
yapilabilir. Bu durumda isaret samandirasinin
yönü ölçülmemis olur. X ekseni dogal olarak
teknenin basi boyunca uzanir ve relatifden gerçek
yöne dönüstürülmesi için cayro (jiroskop)
referansina ihtiyaç duyulur. - Bir transponder kullanildiginda ve R1, R2, R3
kenarlari ölçüldügünde geminin transpondere göre
(bagil olarak) konumu söyle hesaplanir.
54Akustik Sistemler
- d x ve y eksenlerinde baz hatti uzunlugudur.
Isaret samandirasina göreli olarak 3-D sabiti
için, Z derinligi bilinmek zorundadir ya da
asagidaki esitlikten hesaplanabilir. - Ölçülen derinlikler, belirlemenin kalitesini
arttiran redundans (fazla ölçü) saglar. Bütün
konumlama sistemleri kalibre edilmelidir.
55Akustik Sistemler
- Bu formüllerde, teknenin sabit ve düz oldugu
kabul edlilir. Unutulmamalidir ki baz hatti,
tekneye deniz alti dinleme cihazi dizilerinin
baglanmasiyla gösterilir. Her hangi bir sallanma
ya da hareket, hesaplamalari bozar. Bu nedenle
bütün sistemler düsey referans alicisi içerir ve
böylece sallanma ve egimden kaynaklanan sorunlar
otomatikman halledilmis olur. Dahasi, teknenin
oldugu noktadan gelen deniz alti dinleme cihazi,
dizi merkezinin kollari da düzeltilmelidir
(örnegin sondaj, döner tablasi ya da ekosander
transdüceri). Ayni sekilde deniz yataginda
ilgilenilen noktadaki, deniz yatagi isaret
samandiralari da düzeltilmelidir (örnegin sondaj
deligi).
56Akustik Sistemler
- Çok Kisa Bazli (SSBL) Konfigürasyon
- SBL sekli özel bir tekne gerektirir. Çünkü baz
hatti, tekne gövdesine takilmis ve hassas olarak
konumlandirilmis su alti dinleme cihazlari ile
gösterilir. Ayni ilke SSBL yöntemi için de
uygulanabilir. Bütün su alti dinleme cihazlari
(ve dogal olarak baz hatlari) hemen hemen
yalnizca 200-500 mm lik çapi olan tasinabilir bir
yuvada toplanirlar. SBL seklinde oldugu gibi
transpondere göre bagil olarak teknenin
koordinatlari x ve y ekseninde kullanilmak üzere
gereklidir. x ekseninin yönlendirilmesi,
jiroskoplu pusula referansiyla elde edilir.
57Akustik Sistemler
- SSBL yönteminde, SBL yöntemi için verilen formül
pek kullanilmaz. Çünkü baz hatti, tatmin edici
bir çözüm bulunmasi için gerekli olan uzunlukta
degildir. Bunun yerine faz farki ölçümleri
yapilir. Transponder sinyalinin fazi, deniz alti
dinleme cihazi çiftlerinde alinirlar. Bu çiftler
x ve y eksenlerini temsil ederler. - Imalatçilar tarafindan verilen hata payi, isaret
derinligine esit datum isaretin çevresindeki
maksimum yatay yariçapa kadar olan uzunlugun
yüzde biri civarindadir. Böylece, 100 m lik bir
derinlikte derinlikten baslayan 100 m lik
yariçapta ?1 m lik konum dogrulugu beklenir.
Bütün sistemin kullanmadan önce kalibre edilmesi
gerekir. Bu islemlere teknenin bagil baslama
noktasinin ayarlanmasi islemlerinden baslanir. Bu
islemler, kapali ve derin sularda yapilan
testlerle belirlenir.
58Akustik Sistemler
- Doppler Sonar (Su Alti Ses Ölçümü)
- Doppler sonar, 200 metreden daha az derinlikerde,
teknenin hizini ve dipten derinliginin elde
edilmesini saglar. Bu derinligi asan yerlerde
gönderilen pulslar deniz tabanindan ziyade su
tabakalarindan yansimalarla geri gönderilir.
Sonuçta hiz ve uzaklik verileri, su kütlesine
bagimli olur. Doppler sonar, iyi çalisan bir gemi
logundan (geminin hizini ölçme aleti) biraz daha
iyidir. Doppler sonar, hareketli su kütleleri
disinda, yalnizca dünyanin yüzeyine göreli
uzaklik ve yön ölçüm degerleri saglayabilir. - Teknenin deniz tabani üzerindeki göreli
hareketinin yarattigi doppler frekans kaymasi
tekneden gönderilen akustik pulslarla
hesaplanabilir. Bu pulslar, deniz tabani boyunca
gönderilir ve yansitildiktan sonra tekneye
dönerken alinir.
59Akustik Sistemler
60Akustik Sistemler
- Doppler hiz verileri, zamanla birlestirilerek
mesafe elde edilir. Gönderimin (transmisyon)
yatayla yaptigi açi bilinmelidir. Ayni sekilde
akustik pulsun yayilma hizi da bilinmelidir.
Veriler, gönderme (transmisyon) hatti boyunca hiz
ve mesafe konularinda bilgi içerir. Genellikle
teknenin basi boyunca. Tekne, gelgit ve akintilar
yüzünden deniz tabani üzerinde yengeç gibi
hareket edebilir. Tekne (bas kiç vurma)
hareketleri yapar ve dalga hareketleri yüzünden
sallanir. Bu nedenle eger teknenin basi x
eksenini olusturursa ve alabandadan alabandaya
dogrultu da y eksenini olusturursa ve 4 puls
gönderilirse - ileriye bas tarafa, geriye kiç
tarafina, iskele tarafina ve sancak tarafina -
teknenin hizinin x ve y bilesenleri ölçülebilir.
Sallanma ve diger yaniltici etkileri elimine
edilir.
61Akustik Sistemler
- Eger teknenin bas tarafina göre jiroskoplu pusla
tarafindan elde edilen yöneltme verileri, x ve y
verilerine uygulanirsa, geminin gerçek yönü ve
hizi düzeltilir ve deniz tabani boyunca
hesaplanir. Bu basit sistemler doklu (gemi
havuzu, rihtim) genis gemilerde sik sik
uygulanir. Bunlar sadece basa, kiç tarafina,
sancak ve iskele yönünde hiz verirler. Uydu
konumlama sistemlerinde uygulanabilen ölçüm
sistemi gerçek yol ve hiz konusunda etkilidir. Bu
yöntemin dogrulugunun olmamasi (zamana bagli
olarak artar) ve pulse-8 gibi ortadan - uzun
mesafeye EPF sistemlerinin yayilmasi nedeniyle
self olanlarinin büyük bir kismini kaplar.
Buralarda endüstri faaliyetleri gerçeklestirilir.
Sonar Doppler sistemleri günümüz entegre
sistemlerinde pek kullanilmazlar.
62Akustik Sistemler
- Inersial Navigasyon
- Inersial (eylemsizlik) maddenin bir özelligidir.
Madde hareketsiz bir durumdadir ya da düz bir hat
üzerinde düzgün, tek yönlü hareket eder. Dis bir
güç, eger ona etki ederse durumunda meydana gelen
degisiklik dis güçle orantili olur. Bir
eylemsizlik sistemi jiroskop ve hizlanma ölçücüsü
çiftinin x,y ve z düzlemine siralanmasi ile
olusur. Bunlar daha sonra oynak (ya da sabit) bir
çerçeveye yerlestirilir. - Eger platform bilinen bir noktayla
iliskilendirilirse ve daha sonra hareket
ettirilirse, sonuç hizlanma jiroskop - hizlanma
ölçüsü (akselometre) tarafindan algilanir
Bunlarin çikislari zamanla birlestirilerek
platformda birim zaman basina katedilen mesafe
bulunmus olur. Bu üç çikis çiftleri yön
bulunmasinda kullanilir. Bu sistemlerin pahali
olmasi nedeniyle kullanimlari genellikle askeri
ve hükümet çalismalariyla sinirli kalmistir.
63Otomasyon Sistemleri
- Ölçme anindaki nokta konumunun belirlenmesi,
konumu belirlenen bu nokta ile bir sonraki konum
belirleme noktasi arasindaki dogrultu üzerinde
periyodik araliklarla derinlik ölçümleri
yapilmasi ve bu bilgilerin sayisal veya grafik
olarak gösterilmesi, derinlik haritalarinin
yapiminda arzu edilen hususlardir. Deniz
haritaciliginda otomasyon, 1950 lerin sonunda
radyo seyir sistemlerinin kullanilmasiyla baslar.
Bilgisayar ve mekanik çizicilerin devreye
girmesiyle, delikli okuma kartlarina girilen
konum belirleme okumalari, bilgisayar tarafindan
çizdirilmeye baslanmistir.
64Otomasyon Sistemleri
- 1965 yilinda ise, bilgiler serdümenin önündeki
ekrana aktarilmistir. Klasik çizim aletlerine
göre çok daha hizli bir elektronik harita
gösterimi olan bu ekranlara, bütün seyir bilgi ve
noktalari çizdirilerek, hesaplari kolaylikla
takip edilebilmektedir. 1970 lerde okunan
veriler, manyetik bant veya kasetlere sayisal
olarak aktarilmaya baslanmistir. Konum
belirlemeden sonra, etüd sonu çalismalarinda
derinlik verilerini otomatik olarak haritaya
dökme islemlerine de bu tarihlerde baslanilir.
Günümüzde bu sistemlere, radyonavigasyon
sistemleri ile birlikte, yönölçer (cayro),
parakete (hiz logu) ve uydu sistemleri gibi
birçok konum belirleme sistemleri entegre
edilebilmekte ve verilerin kalite kontrolu anlik
olarak yapilabilmektedir.
65(No Transcript)
66Otomasyon Sistemleri
- Böylece konum belirleme, derinlik ölçme ve
haritalama çalismalari, boyutlari küçülen
bilgisayarlarin arastirma gemilerine monte
edilmesiyle, tek bir sisteme entegre
edilebilmistir. Böyle bir sistemde, çalisma
hatlari ve aninda hesaplanan gemi konumlari,
serdümen önündeki ekrana veya oto pilota
gönderilebilmektedir. Son yillarda yaygin olarak
kullanilmaya baslanan otomatik konum belirleme,
derinlik ölçme, depolama, veri isleme ve
haritalama sistemlerinin klasik ölçme yöntemleri
yerine tercih nedenleri su sekilde siralanabilir
(Dogan ve Alpar 1994)
67Otomasyon Sistemleri
- Azalan rutin isler ve daha az kalifiye eleman
gereksinimi, - Hizlandirilmis islem ve hesaplamalar,
- Karmasik islemlerin gösterime daha kolay
sunulabilmesi, - Emniyet açisindan kritik alarm durumlarinin
aninda tespiti, - Yorucu rutin islemlerden dogan kisisel hatalarin
azaltilmasi, - Gerekli veri ve kosullarin standart bir sekilde
uygun kayit ortamlarina depolanabilmesi, - Maliyet giderlerinin azalmasi,
- Gelisen veri islem kolayliklari,
- Kullanicilarin manevralarina daha fazla zaman
ayirabilmeleri.
68Otomasyon Sistemleri
- Gerekli durumlarda sahildeki bir gelgit ölçerden
su seviyesi bilgileri sisteme sokulabilmekte ve
derinlik verilerinden su seviyesi degisimlerinin
etkileri çikartilarak veriler belli bir datuma
indirgenebilmektedir. Çevresel birimlerden gelen
sayisal veri sinyalleri alan ve çevresel
birimlere sayisal kontrol sinyalleri gönderen
sistem, gerek radyonavigasyon, gerekse uydu
verilerini kullanan konum belirleme aletleri ile
gemideki yön ölçer ve hiz ölçerden yararlanarak
sürekli mevki koyabilir. Derinlik ölçme
sistemlerinden gelen sayisal derinlik verileri de
sistemde depolanirlar. Sistem, akustik iskandil,
sismik, manyetometre ve yandan taramali sonar
gibi çevresel birimlere, belli araliklarla veya
istenen bazi özel anlarda konum markalamalari
gönderir. Böylece elde edilen veriler arasinda
koordinasyon saglanir. Sistemin dogru çalismasi,
yan birimlerin dogruluguna baglidir. Bu nedenle
konum belirlemede mümkün oldugunca fazla konum
belirleme sistemi ve sahil istasyonu
kullanilmasina özen gösterilmektedir. Çalisma
sonrasi elde edilen veriler, veri islem
teknikleri uygulanarak haritalanabilir.
69Otomasyon Sistemleri
- Derinlik haritalarinda dip topografyasi birçok
degisik biçimde belirtilebilir. Yaygin olarak
kullanilan seyir haritalarinda, yogun araliklarla
derinlik degerleri belirtilerek belli araliklarla
es derinlik egrileri çizilmektedir. Ülkemizde
memleket kara haritalari içinde kalan kiyi
denizlere ait hidrografik çalismalar
Gauss-Krüger projeksiyonuna göre çizilmektedir.
Diger bir harita sekli ise, derinliklerin belli
aralikli es derinlik egrileriyle belirtildigi
haritalardir. Bunlar kullanicinin dip
topografyasini daha iyi algilayabilmesini saglar.
Diger batimetri haritalari ise, renklendirilmis
haritalar, sekillendirilmis boyamali haritalar ve
gölgelendirilmis sekilli haritalar olup, es
derinlik egrilerinin çizilmedigi yerlerde gerçek
derinlikleri gösteremedikleri için pek kullanisli
degildirler.
70Otomasyon Sistemleri
- Hidrografik haritalarin yapilmasi için açilan
paftalara önce jeodezik noktalar isaretlendikten
sonra kiyi seridine ait ayrintilar islenir. Daha
sonra her konum noktasi için ölçülmüs olan
derinlik degerleri haritaya geçirilir. Profiller,
gridler seklinde alinmissa, kesim noktalarindaki
derinliklerin birbirleriyle uyusumu kontrol
edilir. Haritaya geçirilecek degerler,
düzeltilmis ve indirgenmis degerler olmalidir.
Otomatik veri toplama, depolama ve isleme
sisteminde, haritalama islemi yapilmadan önce
sistem konfigürasyonu, çalisma hatlari, veri
tabanlari ve gelgit dosyalari hazirlanmalidir.
Daha sonra kayit verilerin, islenebilir XYZ
dosyalarina formatlanmasi, ölçme noktalari ve
yardimci seyir istasyonlarinin XY
koordinatlarinin datum indirgemesi yapilir. Bu
çevrimdeki en önemli islemler, derinlik
düzeltmeleri ile ilgili olanlardir (Dogan ve
Alpar 1994)
71Otomasyon Sistemleri
- Gelgit Düzeltmesi
- Su seviyesi verilerinin hazirlanmasi,
- Temel istasyondan olan zaman farkina göre gelgit
hesabi, - Ortalama gelgit seviyesinin girilmesi,
- Derinlik dosyalarinin düzeltilmesi.
- Ses Hizi Düzeltmesi
- Sudaki ses hizlarinin derinlige göre sisteme
girilmesi, - Bu verilerin dosyalanmasi,
- Derinlik dosyalarinin düzeltilmesi.
- Bundan sonra, kaydedilen ham derinlik verilerinin
ses hizi, gelgit ve transdüser derinligi
düzeltmeleri, hazirlanan veri dosyalarina göre
sistem tarafindan otomatik olarak yapilir
72HIDROGRAFIK HARITALARDA KULLANILAN
PROJEKSIYON SISTEMLERI
- Yeryüzü düzlem bir yüzey olmadigindan, harita
çiziminde amaca en uygun kosullari gerçeklestiren
projeksiyon yöntemi seçilir. Projeksiyon
yönteminin özelligine göre, haritada açi, uzunluk
veya alan deformasyonlari olusur. Amaca uygun
projeksiyon yönteminin seçilmesi ile bu
deformasyonlari azaltma veya bazilarini yok etme
olanagi vardir. Hidrografik haritalarin büyük
çogunlugunu olusturan deniz haritalarinin
çiziminde, kolay ve ekonomik seyir istekleri
birinci derecede etkili oldugundan, genellikle en
kisa yol (ortodrom) seyrine veya sabit rota
(loksodrom) seyrine olanak saglayan Gnomonik ve
Mercator projeksiyon yöntemleri uygulanir. Kara
haritalarinin tamamlanmasi amaciyla yapilan
çizimlerde ise kara haritasina iliskin
projeksiyon yöntemi uygulanir
73Mercator Projeksiyonu
- Mercator projeksiyonunun temel ilkesi, dünyaya
ekvator dairesi boyunca teget oldugu düsünülen
bir silindir üzerine izdüsüm yapilmasidir.
Mercator projeksiyonu, açi koruyan normal konumlu
bir silindirik projeksiyondur. Mercator
projeksiyonunda meridyen ve paralel daireleri
birbirine dik dogrular seklinde olusur. Meridyeni
temsil eden dogrularin araliklari esit olmasina
karsin, paralel daire dogrulari ekvatordan
uzaklastikça ara uzunluklari artar. Mercator
projeksiyonun baska bir özelligi, dünya üzerinde
meridyenlerle sabit açi yapan ve loksodrom adi
verilen egrinin harita üzerinde bir dogru olarak
görülmesidir. Bu özellik gemi ulastirmaciliginda
büyük önemi olan sabit açili rota seyrine olanak
sagladigindan, Mercator projeksiyonu deniz
haritalari için çok kullanilan önemli bir
projeksiyondur.
74Mercator Projeksiyonu
75(No Transcript)
76(No Transcript)
77(No Transcript)
78Mercator Projeksiyonu
- Mercator projeksiyonuna göre hazirlanmis
haritalarda tam ekvator üzerindeki bölgeler için
deformasyon yoktur. Ancak ekvatordan uzaklastikça
deformasyonlar büyüdügünden, yöntem maksimum 60?
enlemine kadar uygulanabilir. Fakat 40?
enleminden sonra haritalarda önemli ölçüde alan
deformasyonu ortaya çikar.
79Mercator Projeksiyonu
- Gemicilikte modern seyir olarak adlandirilan
elektronik seyirde, geminin herhangi bir andaki
konumunun belirlenmesinde, belirli istasyonlara
göre ölçülen uzakliklarin ve dogrultularin
Mercator projeksiyonuna göre yapilmis bir
haritaya dogrudan isaretlenmesi kolay degildir.
Çünkü radyo dalgalarinin yörüngeleri birer büyük
daire egrisidir. Bu projeksiyonda büyük daire
egrisi bir dogru seklinde olusmaz. Ancak bu
egrilerin açiklik açilari, mercatoryal açiklik
açisina dönüstürülerek haritaya isaretlenebilir.
Dönüsüm için genellikle daha önceden hazirlanmis
çizelgelerden yararlanilir. Mercator
projeksiyonuna göre yapilmis haritalarda, en kisa
yol olan büyük daire egrisi, küçük loksodrom
parçalarina bölünerek sabit rotalar ile en kisa
yol üzerinde ekonomik seyir olanagi vardir.
80Gnomonik Projeksiyon
- Gnomonik projeksiyon yönteminin temel ilkesi,
dünyaya kutup noktasinda teget oldugu düsünülen
bir düzlem üzerine izdüsüm yapilmasidir. Burada
projeksiyon merkezi, dünyanin merkezi ile çakisik
oldugundan paralel daireleri birer daire,
meridyenler ise bu daireleri esit parçalara bölen
birer yariçap seklinde olusurlar. Projeksiyon
yüzeyinin teget noktasindan uzaklastikça
deformasyonlar hizla büyüdügünden, 60? den daha
küçük enlemlerde yapilacak haritalar için bu
projeksiyon yöntemi uygulanmaz.
81Gnomonik Projeksiyon
82(No Transcript)
83Gnomonik Projeksiyonu
- Gnomonik projeksiyonun gemiciligi ilgilendiren en
önemli özelligi, iki nokta arasinda en kisa yol
olan büyük daire yayinin (ortodrom egrisinin)
harita üzerinde bir dogru parçasi olarak
görülmesidir. Gnomonik projeksiyonda büyük daire
yayi her noktada meridyenle degisik açi
yaptigindan gemi rotasinin sürekli degistirilmesi
gerekir. Bunun uygulanmasi zordur. Bu nedenle
Gnomonik projeksiyona göre çizilmis deniz
haritalari, genellikle Mercator projeksiyonlu
haritalarla birlikte kullanilir. Elektrometrik
dalgalarin yörünge egrisi, Gnomonik projeksiyonda
dogru olarak görüldügünden, bu projeksiyona göre
yapilmis haritalar, elektrometrik konum belirleme
veya elektronik seyir için büyük kolaylik
saglarlar.