S

1
Sögumaður/sjónarhorn

• Sambærilegt hugtak við ljóðmælanda í ljóði.
• Hugtakið er notað þegar höfundur lætur e-a
  persónu segja söguna í 1. persónu. Varast bera
  að blanda saman sögumanni og höfundi.
• Í endurminningasögum er 1. pers. sjónarhornið
  tvöfalt. Sagt er frá út frá sjónarhorni barns í
  1. pers. en mat hins fullorðna sögumanns kemur
  einnig í gegn.

2
Persónusköpun

• Persónulýsingar.
• Beinar Upplýsingar frá höfundi.
• Óbeinar Hvernig persóna lýsir sér sjálf með
  orðum og athöfnum. Hvað aðrir segja um persónuna
  og hvernig aðrir koma fram gagnvart henni.
• Persónulýsingar mótast af vali á sjónarhorni. Þær
  snerta ytra útlit og hegðun og innri mann.
• Hlutlægt sjónarhorn nær aðeins til ytri lýsingar,
  þess sem sést og heyrist en alvitur höfundur
  getur gert hvort tveggja að lýsa persónum utan
  frá en einnig getur hann skoðað í hug þeirra,
  lýst tilfinningum og hugsunum.

3
Sögubygging

• Hefðbundin bygging
• Kynning aðstæðna - flækja lausn
• Verkefni bls 42.

4
Málsgrein - efnisgrein

• Málsgrein Segð milli tveggja punkta. Er a.m.k.
  ein aðalsetning en getur innihaldið nokkrar
  auka-setningar.
• ÞUMALPUTTAREGLA
• Varast ber að hafa málsgreinar mjög langar. Frá
  þessari reglu eru býsna margar undantekn-ingar.
• Efnisgrein Segð sem afmarkast af greinaskilum.
  Byggð upp af nokkrum málsgreinum. Hver efnisgrein
  er byggð líkt og lítil rit-gerð Upphaf miðja
  niðurlag.